І вось копія лістоў, якія паслалі Онію:
«Арэй, цар спартанцаў, першасвятару Онію — прывітанне.
І, не могучы нічым пашкодзіць Онію, прыйшоў да Апалонія, сына Тарсіі, які ў той час быў кіраўніком войск Цэлесірыі і Фэніцыі,
А некаторыя з прыяцеляў Гэліёдара адразу ж прасілі Онію, каб прызываў Найвышэйшага, каб дараваў жыццё яму, які быў пакладзены амаль паміраючым.
Гэліёдар жа, усклаўшы ахвяру Госпаду ды вялікія абяцанні прырокшы Таму, Хто яму дараваў жыццё, падзякаваў Онію і з войскам адправіўся да цара;
А згаданы вышэй Сімон, здраднік скарбаў і бацькаўшчыны, злосна гаварыў пра Онію, як быццам ён быў прычынай няшчасцяў, якія здарыліся з Гэліёдарам, і падбухторваў супраць яго;
Таму Мэнелай, паклікаўшы сам-насам Андраніка, прасіў яго, каб ён забіў Онію. Дык ён, калі прыбыў да Оніі, падступна ўпэўніў, падаючы правую руку з клятваю, — хоць той меў падазрэнні, — пераканаў яго выйсці са сховішча, і адразу ж забіў яго без аглядкі на справядлівасць.