І, убачыўшы натоўпы, Ён злітаваўся над імі, бо былі яны зняможаныя і кінутыя, нібы авечкі, у якіх няма пастуха.
як ён увайшоў у Божы дом і яны елі34 хлябы прапановы, якіх не дазвалялася есці ні яму, ні тым, што былі з ім, а толькі адным святарам?
Бо ёсць еўнухі, якія з матчынага ўлоння такімі нарадзіліся; і ёсць еўнухі, якіх людзі зрабілі такімі; і ёсць еўнухі, якія самі сябе зрабілі такімі дзеля Царства Нябёсаў. Хто можа прыняць, няхай прыме.
як ён увайшоў у Божы дом пры Афіяфары-першасвятары і з’еў хлябы прапановы, якіх не дазваляецца есці нікому, акрамя святароў, і даў таксама тым, што былі з ім?
І прызначыў дванаццаць, [якіх і Апосталамі назваў], каб былі з Ім і каб Ён пасылаў іх прапаведаваць
І Ён, выйшаўшы, убачыў вялікі натоўп і злітаваўся над імі, бо яны былі як авечкі, у якіх няма пастуха, і пачаў іх шмат навучаць.
І калі б не скараціў Госпад гэтых дзён, не ўратавалася б нішто жывое; але дзеля выбраных, якіх Ён выбраў, Ён скараціў гэтыя дні.
каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.
І, калі настаў дзень, Ён паклікаў Сваіх вучняў і выбраў з іх дванаццаць, якіх і назваў Апосталамі:
Шчаслівыя тыя слугі, якіх гаспадар, прыйшоўшы, застане нядрэмнымі; праўду кажу вам, што ён падперажэ і пасадзіць іх і, падышоўшы, будзе слугаваць ім.
І ў гэты ж час прыйшлі некаторыя і паведамілі Яму пра галілеян, кроў якіх Пілат змяшаў з іх ахвярамі.
Або тыя васямнаццаць, на якіх упала вежа ў Сілааме і забіла іх, — ці думаеце вы, што яны былі больш вінаватыя за ўсіх людзей, што жывуць у Іерусаліме?
І, высочваючы, яны падаслалі сваіх выведнікаў, якіх ўдавалі сябе за праведных, каб прылавіць Яго на слове і тады выдаць Яго начальству і ўладзе намесніка.
Калі Ён назваў багамі тых, да якіх было слова Божае, а Пісанне не можа быць парушана, —
Калі б Я не зрабіў між іх спраў, якіх ніхто іншы не зрабіў, яны не мелі б граху; цяпер жа яны і бачылі, і зненавідзелі і Мяне, і Майго Бацьку.
Я адкрыў Тваё імя людзям, якіх Ты даў мне ад свету. Яны былі Твае, і Ты іх даў Мне, і Тваё слова яны збераглі.
Шмат жа і іншых знакаў зрабіў Ісус перад Сваімі вучнямі, пра якіх не напісана ў гэтай кнізе.
Тады Сіман Пётр увайшоў у лодку і выцягнуў на бераг сетку, поўную вялікіх рыб, якіх было сто пяцьдзесят тры; і хоць было гэтулькі, сетка не парвалася.
аж да таго дня, калі Ён быў узнесены, даўшы праз Святога Духа наказы Апосталам, якіх Ён выбраў;
Ды нехта, прыйшоўшы, паведаміў ім, [кажучы]: Вось, людзі, якіх вы пасадзілі ў турму, стаяць у святыні і вучаць народ.
[Дык] прыгледзьце ж, браты, з вас сем чалавек, якія маюць аб сабе добрае сведчанне, поўных [Святога] Духа і мудрасці, якіх паставім на гэтую патрэбу,
якіх паставілі перад Апосталамі, і яны, памаліўшыся, усклалі рукі на іх.
яе і ўнеслі, атрымаўшы, нашы бацькі з Ісусам Навіным пры авалоданні зямлі народаў, якіх Бог выганяў ад аблічча нашых бацькоў да дзён Давіда,
Але праз некалькі дзён Павел сказаў Варнаву: Вяртаймася, адведаем [нашых] братоў у кожным горадзе, у якіх мы абвясцілі слова Гасподняе, — як яны маюцца?
І цяпер — вось, я ведаю, што ўжо не ўбачыце майго аблічча ўсе вы, між якіх я хадзіў, прапаведуючы Царства [Божае].
як і першасвятар сведчыць пра мяне і ўсе старэйшыны, ад якіх я і атрымаў лісты да братоў і пайшоў у Дамаск, каб і тых, што знаходзяцца там, прывесці звязанымі ў Іерусалім, каб яны былі пакараны.
І калі той прыйшоў, іудзеі, што папрыходзілі з Іерусаліма, абступіі яго, выстаўляючы супроць многія і цяжкія абвінавачванні, якіх яны не маглі даказаць.
выбаўляючы цябе ад [гэтага] народу і язычнікаў, да якіх Я [цяпер] пасылаю цябе
Гэтыя людзі — бязводныя крыніцы і туманы, гнаныя бураю, для якіх захавана цемень [вечнай] цемры.
Але паводле Яго абяцання мы чакаем новых нябёсаў і новай зямлі, на якіх жыве праведнасць.
Старэйшына — выбранай гаспадырыні і яе дзецям, якіх я люблю ў праўдзе, і не толькі я, але і ўсе, хто ўведаў праўду,
раз’юшаныя марскія хвалі, што пеняцца сваімі гнюснасцямі; блуклівыя зоркі, для якіх захаваны змрок цемры навекі.
між якіх і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом, —
Бо, калі язычнікі, у якіх няма закону, з прыроды робяць законнае, яны, не маючы закону, самі сабе закон;
Які ж плод вы мелі тады? Учынкі, якіх вы цяпер саромеецеся, бо канец тых учынкаў — смерць.
на нас, якіх Ён і паклікаў не толькі з іудзеяў, але і з язычнікаў?
Дык што ёсць Апалос? І што ёсць Павел?3 Служкі, праз якіх вы ўверавалі, як і даў Госпад кожнаму з іх.
А ўсё гэта адбывалася з імі як прыклад, і напісана гэта было для навучання нас, на якіх сышліся канцы вякоў.
потым з’явіўся больш чым пяцістам братам зараз, з якіх большасць дагэтуль жыве, а некаторыя памерлі;
І я напісаў [вам] тое самае, каб, прыйшоўшы, не мець смутку ад тых, ад якіх належала, каб я радаваўся, будучы ўпэўнены ва ўсіх вас, што мая радасць — гэта радасць усіх вас.
што быў узяты ў рай і чуў невымоўныя словы, якіх чалавеку нельга выказаць.
і зразумеўшы дадзеную мне ласку, Іякаў, Кіфа і Іаан, якіх ушаноўвалі як стаўпоў, падалі мне і Варнаву правую руку еднасці, каб мы ішлі да язычнікаў, а яны — да абрэзаных;
О неразумныя галаты, хто вас зачараваў, [каб не слухаліся праўды], вас, у якіх перад вачыма Ісус Хрыстос быў накрэслены як бы [між вас] укрыжаваны?
Дзеці мае, якіх я зноў у пакутах нараджаю, пакуль не выявіцца ў вас Хрыстос;
у якіх вы некалі жылі паводле звычаю гэтага свету, паводле князя ўлады ў паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непакорлівасці,
між якіх і мы ўсе некалі жылі ў пажадлівасцях нашага цела, выконваючы жаданні цела і думак, і былі з прыроды дзецьмі гневу, як і астатнія, —
Таму памятайце, што вы, некалі язычнікі целам, якіх называюць неабрэзанымі так званыя абрэзаныя на целе абразаннем рукатворным, —
каб мы ўжо не былі малымі дзецьмі, якіх кідае хвалямі і носіць па крузе ўсялякім ветрам вучэння ў чалавечым жульніцтве, у падступстве, каб звесці ў зман,
Бо многія, пра якіх я часта казаў вам, а цяпер і, плачучы, кажу, жывуць як ворагі крыжа Хрыстовага;
Так, прашу і цябе, праўдзівы супрацоўнік, дапамагай ім, тым, што змагаліся ў дабравешчанні разам са мною, і з Кліментам і з астатнімі маімі супрацоўнікамі, імёны якіх — у кнізе жыцця.
з-за якіх прыходзіць гнеў Божы на сыноў непакорлівасці.
хоць маглі б мець вагу як Апосталы Хрыстовы. Але мы зрабіліся мяккімі1 між вас, якіх будзе саграваць карміліца, як сваіх дзяцей,
Слушнае гэта слова і вартае ўсялякага прыняцця, што Хрыстос Ісус прыйшоў у свет выратаваць грэшных, з якіх першы — я.
Між іх Гіменей і Аляксандр, якіх я перадаў сатане, каб яны навучыліся не зневажаць Бога.
ён надзьмуўся ў гордасці, нічога не ведае, але захварэў на звадкі і слоўныя бітвы, з якіх паўстаюць зайдрасць, сваркі, блюзнерствы, зласлівыя падазрэнні,
І яшчэ: «Я буду ўпэўнены ў Ім». І яшчэ: «Вось Я і дзеці, якіх Мне даў Бог».
А цвёрдая ежа — для дарослых, у якіх пачуцці практыкаю прывучаны адрозніваць дабро і зло.
каб у дзвюх нязменных рэчах, у якіх немажліва, каб Бог салгаў, мы мелі моцную ўцеху, пабегшы, каб ухапіцца за надзею, якая перад намі,
Бо закон ставіць першасвятарамі людзей, у якіх ёсць слабасць, а слова клятвы, якая была пасля закона, паставіла Сына, навекі дасканалага.
тыя, якіх свет не быў варты, бадзяліся па пустэльнях, і гарах, і пячорах, і расселінах зямлі.
бо целы жывёлін, кроў якіх першасвятаром уносіцца ў святое святых за грэх, спальваюцца па-за станам.
Ведаю твае ўчынкі; вось, Я даў перад табою адамкнёныя дзверы, якіх ніхто не можа замкнуць, бо хоць ты мала маеш сілы, ды захаваў Маё слова, і не адрокся ад Майго імя.
І я ўбачыў: і вось Агнец стаіць на гары Сіён і з Ім сто сорак чатыры тысячы, у якіх Яго імя і імя Яго Бацькі напісаны на іх ілбах.
Звер, якога ты ўбачыў, быў, і яго няма; і ён павінен падняцца з бездані і пайсці ў пагібель; і будуць здзіўляцца тыя, хто жыве на зямлі, імёны якіх не запісаны ў кнізе жыцця ад заснавання свету, калі будуць глядзець на звера, бо ён быў і яго няма, і ён прыйдзе.
Тут розум, які мае мудрасць. Сем галоў — гэта сем гор, на якіх сядзіць жанчына — і гэта сем цароў:
І прыйшоў [да мяне] адзін з сямі Анёлаў, у якіх было сем чашаў, напоўненых сямю апошнімі напасцямі, і гаварыў са мной, і сказаў: Падыдзі, я пакажу табе маладую, жонку Агнеца.
