Але калі ён падумаў гэтае, вось Ангел Госпадаў зьявіўся яму ўва сьне (і) сказаў: Язэпе, сыне Давідаў! ня бойся прыняць Марылю, жонку тваю, бо зачатае ў ёй ёсьць ад Духа Сьвятога;
Вы — соль зямлі. Калі ж соль страціць сілу, то чым будзе вернена ёй сіла салёнасьці? Яна ўжо ні на вошта ня прыдатная, хíба толькі выкінуць яе вон на патаптаньне людзям.
А Я кажу вам, што кожны, што глядзіць на жанчыну з блудным пажаданьнем яе, ужо ўчыніў пералюб зь ёй у сэрцы сваім.
Сказана таксама: хто разьвядзецца з жонкаю сваёю, хай дасьць ёй развод.
Пагэтаму ён пад прысягаю паабяцаў ёй даць, чаго б (яна) ні зажадала.
Але Ён ня адказаў ёй ні слова. І вучні Ягоныя, прыступіўшыся, упрашвалі Яго: адпусьці яе, бо яна крычыць за намі.
Тады адказаўшы, Ісус сказаў ёй: о, жанчына! вялікая вера твая; няхай станецца табе як жадаеш. І аздароўлена была дачка яе з тае гадзíны.
Ён жа сказаў ёй: чаго ты хочаш? Яна кажа Яму: скажы, каб гэтыя два сыны мае селі ў Цябе адзін з правага боку, а другі з левага ў Валадарстве Тваім.
І, угледзіўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога ня знайшоў на ёй акрамя аднаго лісьця, і кажа ёй: няхай жа ня будзе на табе ўперад плоду давеку. І смакоўніца ўраз жа засохла.
і хто прысягнуўся Сьвятыняю, той прысягаецца Ёй і Прабываючым у Ёй.
Праўду кажу вам: дзе б ні было абвешчана Эвангельле гэтае па ўсім сьвеце, ска́зана будзе і (аб тым) што яна зрабіла, на ўспамін аб ёй.
А Ён сказаў ёй: дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі ў міры і будзь здаровая ад хваробы тваёй.
І дзяўчынка адразу ўстала і пачала́ хадзіць, бо было ёй гадоў дванаццаць. І вялікаму дзіву далíся.
І загадаў ім цьвёрда, каб ніхто ня даведаўся пра гэта; і сказаў даць ёй есьці.
і прысягнуў ёй: чаго ні папросіш у мяне дам табе, нават да паловы валадарства майго.
І кароль вельмі моцна зажурыўшыся, але па прычыне прысягі і ўзьляжаўшых зь ім, ня захацеў ёй адмовіць.
Але Ісус сказаў ёй: дай перш насыціцца дзе́цям, бо нядобра ўзяць хлеб у дзяцей і кінуць сабакам.
І сказаў ёй: дзеля гэтага слова, ідзі; дэман выйшаў з тваёй дачкі.
І ўбачыўшы здалёк смакоўніцу, пакрытую лісьцем, пайшоў, ці ня знойдзе на ёй што-небудзь. І падыйшоўшы да яе нічога ня знайшоў, апрача лíсьця, бо (яшчэ) ня час быў (зьбіраць) смоквы.
Але Ісус сказаў: адчапіцеся ад яе, нашто робіце ёй балюча? Яна зрабіла для Мяне добры ўчынак.
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.
І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.
І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.
І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.
І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.
І сталася: калі яны былі там, споўніліся дні радзіць ёй;
І, угледзіўшы яе, Госпад зьлітаваўся над ёю і сказаў ёй: ня плач.
А ёй сказаў: дараваны табе грахі.
Ён жа сказаў ёй: бадзёрся, дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі зь мірам.
Усе ж плакалі і галасілі па ёй. Але Ён сказаў: ня плачце; (яна) ня памерла, але сьпіць.
І вярнуўся дух яе, і адразу паднялася; і (Ён) загадаў даць ёй есьці.
А Марта клапацілася аб вялікай паслузе, і, падыйшоўшы, сказала: Госпадзе! Цябе ня хвалюе, што сястра мая пакінула мяне служыць адну! Скажы ж ёй, каб дапамагла мне.
Але, адказаўшы, Ісус сказаў ёй: Марта, Марта! ты клапоцішся і турбуешся пра многае,
І казаў гэтую прыповесьць: нехта меў у сваім вінаградніку пасаджаную смакоўніцу і прыйшоў шукаць на ёй плоду і ня знайшоў.
Убачыўшы ж яе, Ісус падазваў яе і сказаў ёй: жанчына! (ты) вызвалена ад немачы тваёй.
Соль — добрая (рэч), але калі соль страціць сілу, як вернеш ёй салёнасьць?
І, увайшоўшы ў Сьвятыню, пачаў выганяць тых, хто прадаваў у ёй і купляў,
Кажа ёй Ісус: што Мне і табе, жанчына? Яшчэ ня прыйшо́ў час Мой.
Прыходзе жанчына з Самары зачэрпнуць вады. Ісус кажа ёй: дай Мне піць.
Адказаў Ісус і сказаў ёй: калі б ты ведала дар Божы, і Хто ёсьць Той, што кажа табе: дай Мне піць, ты б (сама) прасіла Яго, і Ён даў бы табе Вады Жывой.
Адказаў Ісус і сказаў ёй: кожны, хто п’е ад гэтай вады, ізноў будзе сьмягнуць;
Кажа ёй Ісус: пайдзі, пакліч мужа твайго і прыйдзі сюды.
Адказала жанчына і сказала: (я) ня ма́ю мужа. Кажа ёй Ісус: добра (ты) сказала: мужа (я) ня ма́ю;
Кажа ёй Ісус: жанчына, павер Імне, што прыходзе гадзіна, калі і ня на гары гэтай, і ня ў Ярузалíме будзеце пакланяцца Ба́цьку;
Ісус кажа ёй: Я ёсьць (Ён), што гавару з табою.
Выпрастаўшыся ж Ісус і нікога ня ўба́чыўшы, апрача жанчыны, сказаў ёй: жанчына! дзе ёсьць тыя, абвінавальнікі твае? Ніхто ня асудзíў цябе?
Яна ж сказала: ніхто, Госпадзе! І сказаў ёй Ісус: і Я цябе ня асуджваю: ідзі і больш ня грашы.
Ісус кажа ёй: уваскрэсьне брат твой.
Ісус сказаў ёй: Я ёсьць Уваскрасеньне і Жыцьцё; хто верыць у Мяне, хоць бы (і) памёр, жыць будзе.
І, гэтае сказаўшы, (яна) пайшла і паклікала Марылю, сястру сваю, цішком сказаўшы (ёй): Настаўнік прыйшоў і кліча цябе.
Ісус жа, ізноў тужачы Сам у Сабе, прыходзе да магілы; была ж гэта пячора, і камень ляжаў на ёй.
Кажа ёй Ісус: ці ня сказа́ў Я табе, што, калі ўверыш, угледзіш Славу Боскую?
І яны кажуць ёй: жанчына! чаго плачаш? яна адказвае ім: бо забралі Госпада майго, і ня ве́даю, дзе палажылі Яго.
Ісус кажа ёй: жанчына! чаго ты плачаш? Каго ты шукаеш? Яна, думаючы, што Ён — садоўнік, кажа Яму: пане, калі ты вынес Яго, скажы мне, дзе (ты) паклаў Яго, і я вазьму Яго.
Ісус кажа ёй: Марыля! Яна, паўгляда́ўшыся, кажа Яму: Раббунí! што значыць Вучыцель!
Ісус кажа ёй: ня дакранайся (да) Мяне, бо Я яшчэ ня ўзыйшо́ў да Бацькі Майго, але йдзі да братоў Маіх і скажы ім: узыходжу да Бацькі Майго і Бацькі вашага, і (да) Бога Майго і Бога вашага.
Марыля Магдаліна прыходзе, абвяшчае вучням, што бачыла Госпада, і (што) Ён гэта сказаў ёй.
І ня даў яму на ёй спадчыны ні на ступак нагі, але абяцаў яму даць яе ў вало́даньне, і семені ягонаму пасьля яго, калі ён ня меў (яшчэ) дзіцяці.
А Лідда знаходзіцца нідалёка ад Іоппы. Вучні пачуўшы, што Пётра знаходзіцца ў ёй, пасла́лі да яго двух мужчын просячы ня марудзячы прыйсьці да іх.
Падаўшы ёй руку́, ён падняў яе. І паклікаўшы сьвятых ды ўдоў паставіў яе жывой.
А тыя сказа́лі ёй: ты ашале́ла. Але яна настойвала, што гэта так. Яны ж казалі: гэта Ангел ягоны.
Але хочам пачуць ад цябе, як (ты) думаеш; бо аб гарэзіі гэтай ведама нам, што ўсюды працівяцца ёй.
Прыйдзе́ ж дзень Госпада, як злодзей уначы, у які нябёсы з шумам счэзнуць, зямля і ўсе ўчынкі на ёй будуць спалены, і (астатнія) элеме́нты (апаганеныя грахом чалавека) будуць спалены і разбураны.
Кожны, хто пераступае навуку Хрыста, і ня прабывае ў ёй, Бога ня мае; хто прабывае ў наву́цы Хрыста — гэты мае Ба́цьку і Сына.
Пагэтаму, калі (яна) выйдзе замуж за другога мужчыну пры жывым мужу, (то яна) будзе называцца чужаложніцай; калі ж муж памрэ, (то) яна вольная ад Закону (замужжа), каб ня быць ёй чужаложніцай, выйшаўшы за другога мужчыну.
было ска́зана ёй: большы будзе рабом меньшаму.
каб (вы) прынялі яе ў Госпадзе, як прыстойна сьвятым, і (каб) памаглі ёй, якую б патрэбу яна ў вас ні мела, таму што і яна была памочніцай многім і мне самому.
Ёсьць розніца паміж замужняю і дзяўчынаю: нязамужняя клапоціцца аб тым, што ад Госпада, каб быць ёй сьвятой і целам, і духам; а замужняя клапоціцца аб тым, што ад сьвету гэтага, як ёй дагадзіць мужу.
А калі жанчына гадуе доўгія валасы, гэта для яе слава (знак страху Божага), таму што валасы да́дзены ёй замест покрыва.
будучы ўкарэненымі і будуемымі на Ім, і мацуемымі ў веры, як вы навучаны, збыткуючы ў ёй з удзячнасьцю.
Трывайце ў малітве, чуваючы ў ёй з удзячнасьцю,
І Я даў ёй час, каб пакаялася ў блудадзействе сваім, але яна ня пакаялася.
І пяты Ангел затрубіў, і я ўбачыў зорку, упаўшую зь неба на зямлю, і дадзены быў ёй ключ ад вусьця бе́здані.
І із дыму выйшла на зямлю саранча; і дана была ёй сіла, як маюць сілу скарпіёны зямлі.
І сказана было ёй, каб ня пашкодзіла траве зямлі, і ніякай зеляніне, і ніякаму дрэву, а толькі адным людзям, якія ня маюць пячаткі Бога на ілбах сваіх.
І дана ёй, каб ня забівала іх, але каб яны былі мучанымі пяць месяцаў, і мучэньне ад яе падобна мучэньню ад скарпіёна, калі ўджаліць чалавека.
і пакляўся Жывучым у вяках вякоў, Каторы стварыў Неба і што ў ім, і зямлю, і што на ёй, і мора, і што ў ім, што часу ўжо (больш) ня будзе.
І дана мне трысьціна падобная да скíпетру (і) сказана: устань (і ідзі) абмерай Сьвятыню Бога і ахвярнік і тых, што пакланяюцца ў ёй;
І ўсю ўладу першага зьвера (ён) чыніць перад ім і прымушае зямлю і тых, што жывуць на ёй, каб яны пакланіліся зьверу першаму, у якога была загоена сьмяротная рана ягоная;
І развалілася места вялікае на тры часткі, і месты паганаў зруйнаваліся, і Бабілёнія вялікая ўспомнена перад Богам, (каб) даць ёй чару віна лютасьці гневу Ягонага.
Аддайце ёй так, як і яна дала́ вам, і аддайце ёй удвая паводля ўчынкаў ейных, у чары, у якой яна намяшала (напой для вас) вы намяшайце (напой) ёй удвая.
Колькі славіла яна сябе і раскашавала, столькі дайце ёй пакуты і гора, таму што яна ў сэрцы сваім кажа: сяджу як каралева, і я ня ўдава, і гора ня ўбачу!
І заплачуць па ёй і загалосяць па ёй каралі зямлі, якія зь ёй блудадзейнічалі і раскашавалі, калі ўбачаць дым ад гарэньня ейнага,
І купцы зямлі лямантуюць і плачуць па ёй, таму што тавару іхняга ніхто больш ня купляе:
Весяліцеся над ёй Неба і сьвятыя Апосталы, і прарокі, таму што ўчыніў Бог суд ваш над ёй.
І ў ёй знойдзена кроў прарокаў і сьвятых, і (кроў) усіх забітых на зямлі.
І дадзена было ёй, каб яна апранулася ў віссон чысты і сьветлы; віссон жа ёсьць ўчынкі праведнасьці сьвятых.