Ня маюць усьведамленьня ўсе злачынцы, якія пажыраюць народ мой, як ядуць хлеб? Ягову ж ня прыклікаюць.
Нават чалавек, які жыў мірна са мною, на якога я спадзяваўся, які еў мой хлеб, падняў супраць мяне пяту.
Няўжо ня ўрымсьцяцца бяззаконьнікі, якія пажыраюць народ Мой, быццам яны ядуць хлеб? Яны Бога ня прызываюць.
Вось! Ён уда́рыў па скале, і пацяклі воды, і заструменіліся рэкі. Ці можа Ён даць яшчэ і хлеб народу Свайму і нарыхтаваць мяса?»
і пасыпаў на іх манку, як дождж, каб елі, і даў ім хлеб Нябёсаў.
Чалавек еў хлеб Ангелаў. Яду паслаў Ён ім удосыць.
Сэрца маё пабíта і высахла, як трава, ажно я забываюся есьці мой хлеб.
бо ем я попел, як хлеб, і пітво маё я мяшаю са сьлязьмі
і віно, якое вяселіць сэрца чалавека, і алей, ад якога твар (ягоны) блішчыць, і хлеб, (які) сілкуе сэрца чалавека.
Дарэмна для вас, што вы рана ўстаеце, позна праседжваеце, і ясьце хлеб натужнай працы. Тады, як любаснаму Свайму дае Ён сон.
Які творыць Суд прыгнечаным, Які дае хлеб галодным. Ягова вызваляе вязьняў.
хлеб наш штодзённы дай нам сягоньня.
чаму вучні Твае парушаюць звычай старэйшынаў? бо ня ўмываюць рук сваіх, калі ядуць хлеб.
Ён жа адказаўшы, сказаў: ня добра ўзяць хлеб ад дзяцей і кінуць сабакам.
І, калі яны елі, Ісус узяўшы хлеб і багаславіўшы, паламаў і даваў вучням ды сказаў: прымеце, ешце; гэта ёсьць Цела Маё.
І ўбачыўшы нікаторых з вучняў Ягоных, што елі хлеб нячыстымі гэта значыць няўмытымі рукамі, асуджалі (іх).
Потым пытаюцца ў Яго хварысэі і кніжнікі: чаму вучні Твае ня жывуць згодна наказаў старэйшых, але няўмытымі рукамі ядуць хлеб?
Але Ісус сказаў ёй: дай перш насыціцца дзе́цям, бо нядобра ўзяць хлеб у дзяцей і кінуць сабакам.
І калі яны елі, Ісус узяў хлеб, багаславіў, паламаў і даў ім, і сказаў: вазьмеце, ешце; гэта ёсьць Цела Маё.
хлеб наш штодзённы давай нам кожны дзень;
Нехта ж з узьляжачых, пачуўшы гэта, сказаў Яму: шчасьлівы той, хто будзе есьці хлеб у Каралеўстве Бога.
І, узяўшы хлеб (і) аддаўшы падзяку, паламаў і падаў ім, кажучы: гэта ёсьць Цела Маё, што за вас даецца; рабіце гэтае на ўспамін пра Мяне.
І сталася: калі Ён узьляжаў разам зь імі, узяўшы хлеб, багаславіў і, паламаўшы, падаў ім.
другія ж чаўны прыйшлі з Тыбэрыяды, блізка да таго мейсца, дзе елі хлеб (па) удзячнай малітве Госпада;
Ба́цькі нашыя елі манку ў пустэльні, як ёсьць напісана: «хлеб ізь Неба даў ім есьці» (Пс. 78:24).
Сказаў жа ім Ісус: Праўду, Праўду кажу вам: ня Масе́й даў вам хлеб ізь Неба, але Бацька Мой дае вам Сапраўдны Хлеб ізь Неба;
бо Хлеб Божы ёсьць Той, Хто зыходзіць зь Неба і дае Жыцьцё сьвету.
Сказалі ж Яму: Госпадзе! заўсёды давай нам такі хлеб.
Сказаў жа ім Ісус: Я ёсьць Хлеб Жыцьця; хто прыходзе да Мяне, зусім ня бу́дзе галодны, і хто верыць у Мяне, зусім ня бу́дзе прагнуць ніколі.
Наракалі ж жыды на Яго, што Ён сказаў: Я ёсьць Хлеб, Хто зыйшоў зь Неба,
Хлеб ёсьць Той, Які зь Неба зыходзіць, каб хто еў ад Яго і ня памёр.
Я ёсьць Хлеб Жывы, Хто зь Неба зыйшоў: калі хто есьць гэты Хлеб, будзе жыць навекі. А Хлеб жа, Які Я дам, ёсьць Цела Маё, Каторае Я дам за жыцьцё сьвету.
гэта ёсьць Хлеб, Хто зь Неба зыйшоў. Ня та́к, як елі ба́цькі вашыя манку і паўміралі: хто есьць гэты Хлеб, будзе жыць на векі.
Ня аб усіх вас кажу: Я ведаю, каго выбраў. Але каб выпаўнілася Пісаньне: той, хто есьць са Мною хлеб, падняў на Мяне пяту сваю (Пс. 41:10).
Калі ж выйшлі на зямлю, бачаць распаленае вугольле і рыбу, (што) ляжыць (на ім) і хлеб.
Ісус жа прыходзіць і бярэ хлеб, і дае ім; таксама й рыбу.
І кожны дзень бываючы аднадушна ў Сьвятыні і ламаючы па дамох хлеб, прымалі страву ў радасьці і прастаце сэрца,
І падняўшыся (наверх) ды разламаўшы хлеб і паеўшы, гутарыў даволі (доўга) ажно да сьвітаньня (і) такім чынам пайшоў.
Сказаўшы ж гэтае і ўзяўшы хлеб (ён) пахваліў Бога перад усімі і пача́ў, разламаўшы, есьці.
Чара багаслаўленьня, якую багаслаўляем, ці ня ёсьць далучэньне да Крыві Хрыста? Хлеб, які ламаем, ці ня ёсьць далучэньне да Цела Хрыста?
Так як хлеб адзін, (так і) мы многія ёсьць адно цела; таму што ўсе разьдзяляем паміж сабою адзін хлеб.
Бо я ад Госпада прыняў (тое), што і вам перадаў, што Госпад Ісус у тую ноч, у якую быў выдаваны, узяў хлеб
Бо кожны раз, калі (вы) ясьце хлеб гэты і п’яце чару гэтую, сьмерць Госпада абвяшчаеце, дакуль (Ён) прыйдзе.
А таму, калі хто есьць хлеб гэты альбо п’е чару Госпада (будучы) нявартым, вінаваты будзе (супраць) Цела і Крыві Госпада.
А Той, Хто дае насеньне сейбіту і хлеб для яды, дасьць і прымножыць вашае насеньне, і павялічыць плады вашай праведнасьці,
Гэтакім жа мы загадваем і просім Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, каб яны, моўчкі працуючы, елі свой хлеб.
