Няхай жа хва́ліцца брат паніжаны сваёй высокасьцяй,
Так і язык нявялікім чэлесам зьяўляецца, але шмат хва́ліцца. Паглядзі, нявялíкі агонь, а як шмат драўніны запа́львае.
каб (было), як напісана: «хто хваліцца, хваліся Госпадам!»
Бо мы ня нанова прадстаўляем сябе вам, але даём вам нагоду хваліцца намі, каб мелі вы (што сказаць) тым, што хваляцца абліччам, а ня сэрцам.
Бо, калі б я і балей стаў хваліцца нашай уладай, якую даў нам Госпад на вашае збудаваньне, а ня на разбурэньне, то я ня буду пасаромлены.
Але мы будзем хваліцца ня бязь меры, але па меры таго ўдзелу, які прызначыў нам Бог, (паводля той) меры, каб дасягнуць і да вас.
каб дабравесьціць тым, што далей за вамі, але ня ў чужым удзеле, каб хваліцца гатовым.
А той, хто хваліцца, хай хваліцца Госпадам.
Так як многія хваляцца паводля цела, то і я буду хваліцца.
Калі належыць хваліцца, то я буду хваліцца маёю нямогласьцю.
Хваліцца мне ня карысна, бо я дайду да відзе́жаў і адкрыцьцяў Госпада.
Гэткім буду хваліцца, а сабой хваліцца ня буду, хіба толькі немачамі маімі.
Але Ён сказаў мне: «даволі для цябе Багадаці Маёй, таму што сіла Мая ў слабасьці дасягае дасканаласьці». Таму я больш ахвотней буду хваліцца не́мачамі маімі, каб жыла́ ўва мне сіла Хрыста.
А са мной хай ня станецца такога! Я буду хваліцца хіба толькі крыжам Госпада нашага Ісуса Хрыста, якім для мяне раскрыжаваны гэты сьвет, і я для гэтага сьвету.