Але зь дзерва веданьня дабра й ліха ня еж ізь яго; бо ў дзень, у каторым ты зьясі зь яго, сьмерцю памрэш».
Адаму ж сказаў: «За тое, што ты паслухаў голасу жонкі свае і еў з тога дзерва, з каторага Я заказаў табе, кажучы: "Ня еж ізь яго", праклята зямля з твае прычыны, із смуткам будзеш жывіцца зь яе ўсі дні жыцьця свайго.
Сем дзён еж прэсны хлеб, і сёмага дня — сьвята СПАДАРУ.
Сьвята праснакоў дзяржаць будзеш; сем дзён еж праснакі, як Я расказаў табе, у прызначаным часе месяца Авіва, бо ў гэтым ты вышаў зь Ягіпту; і хай ня бачаць від Мой пустыя.
Сьвята праснакоў дзяржы: сем дзён еж прэсны хлеб, каторы я расказаў табе, у прызначаным часе месяца Авіва; бо ў месяцу Авіве вышаў ты зь Ягіпту.
І ўсялякі хлебны аброк сьвятароў увесь хай будзе спалены, а ня еж яго».
Але перад СПАДАРОМ, Богам сваім, еж гэта на тым месцу, каторае СПАДАР, Бог твой, абярэць, ты а сын твой а дачка твая а слуга твой а служэбка твая а Левіт, каторы ў брамах тваіх, і весяліся перад СПАДАРОМ, Богам сваім, з усёга тога, да чога прыкладаеш руку сваю.
Як пашыра СПАДАР, Бог твой, граніцу тваю, як казаў табе, і ты скажаш: "Паем я мяса, бо душа мая галіцца есьці мяса", тады, подле галеньня душы свае, еж мяса.
Калі далёка будзе ад цябе тое месца, каторае абярэць СПАДАР, Бог твой, каб прабываць імені Ягонаму там, то рэж із буйнога й драбнога статку свайго, каторы даў табе СПАДАР, як я расказаў табе, і еж у брамах сваіх, подле галеньня душы свае.
Толькі будзь станаўкі, каб ня есьці крыві, бо кроў ё душа; ня еж душы разам ізь мясам.
Ня еж яе, каб добра было табе а дзяцём тваім просьле цябе, калі будзеш рабіць справядлівае перад ачыма СПАДАРА.
І абракай усепаленьне свае, мяса а кроў, на аброчніку СПАДАРА, Бога свайго, але кроў аброкаў тваіх мае быць вылівана на аброчніку СПАДАРА, Бога твайго, а мяса еж.
І еж перад СПАДАРОМ, Богам сваім, на тым месцу, каторае абярэць Ён, каб прабываць імені Ягонаму там, дзесяціну збожжа свайго, віннога соку свайго, і алівы свае, і першакі буйнога й драбнога статку свайго, каб ты наўчыўся баяцца СПАДАРА, Бога свайго ўсі дні,
І дасі срэбра гэтае за ўсе, чаго зажадае душа твая, з буйнога й драбнога статку, віна, моцнага напітку і ўсяго, чаго сабе душа зычыла б твая; і еж там перад СПАДАРОМ, Богам сваім, і весяліся ты а радзіма твая.
Толькі крыві яго ня еж; на зямлю вылі, як ваду.
Ня еж ізь ёю кіслага, сем дзён еж ізь ёю праснакі, хлеб гароты, бо ты хапліва вышаў ізь зямлі Ягіпецкае, каб помнеў дзень выхаду свайго ізь зямлі Ягіпецкае ўсі дні жыцьця свайго.
Шэсьць дзён еж прэсны хлеб, а на сёмы дзень адданьне сьвята СПАДАРУ, Богу твайму, не займайся рамеснаю работаю.
Адно жанкі а дзеці і статак і ўсе, што ў месьце, увесь здабытак яго граб сабе, і еж здабытак варагоў сваіх, каторых аддасьць табе СПАДАР, Бог твой.
І абракай аброкі супакойныя, і еж там, і весяліся перад СПАДАРОМ, Богам сваім.
Дык цяпер сьцеражыся ж, і ня пі віна а хмельнага напітку, і ня еж нічога нячыстага;
І Ён сказаў імне: "Вось, ты зачнеш а народзіш сына; дык ня пі віна я хмельнага напітку, і ня еж нічога нячыстага, бо назарэям Божым будзе хлопчык ад жывата аж да сьмерці свае"».
І сказаў ёй Воаз: «У часе яды дабліжся сюды, і еж із хлеба, і мачай кавалак свой у воцат». І села яна ля боку жнеяў. Ён падаў ёй пражаныя зярняты, і яна ела, пад’ела, і яшчэ засталося.
І падняў кухар лапатку, і ўзьняў яе; і пастанавіў перад Саўлам. І сказаў: «Во гэта пакінена, пастанаві перад сабою, еж, бо на гэты прызначаны час захавана табе, кажучы: "Я згукаў люд"». І еў Саўла із Самуйлам таго дня.
Бо так расказана імне словам СПАДАРОВЫМ, кажучы: "Ня еж хлеба, і ня пі вады, і не зварачайся тэю дарогаю, катораю ты йшоў"».
Бо слова было імне словам СПАДАРОВЫМ: "Ня еж хлеба, і ня пі там вады, і не зварачайся тэю дарогаю, катораю ты йшоў"».
Але зьвярнуўся, еў хлеб і піў ваду ў тым месцу, праз каторае Ён сказаў табе: ’Ня еж хлеба й ня пі вады’, — мертвае цела твае ня ўвыйдзе ў гроб айцоў тваіх"».
І сказаў Ільля Агаву: «Узыйдзі, еж а пі, бо чуваць гук дажджу».
І лёг, і заснуў пад яленцавым кустом. І вось, ангіл даткнуўся да яго, і сказаў яму: «Устань, еж».
І зьвярнуўся ангіл СПАДАРОЎ другім наваратам, даткнуўся да яго й сказаў: «Устань, еж, бо дарога над сілу табе».
І сказала яму Езэвель, жонка ягоная: «Што за гаспадарства цяпер ты робіш у Ізраелю? устань, еж хлеб, і хай вяселіцца сэрца твае; я дам табе вінішча Навофа Ізрэеляніна».
Бо як ён думае ў сэрцу сваім, такі ён: «Еж і пі», кажа ён табе, але сэрца ягонае не з табою;
Еж, сыну, мёд мой, бо ён смачны, і наўза салодкая паднябеньню твайму;
Знашоў мёд, еж досыць, каб ты не перасыціўся ім, і ня вырвала яго.
Пайдзі, еж із радасьцяй хлеб свой і пі віно свае зь вясёлым сэрцам, бо даўно Богу прыемныя ўчынкі твае.
І сказаў імне: «Сыну людзкі! што знайшоў — еж; зьеж гэты зьвіток і йдзі, гукай дому Ізраеляваму».
«Сыну людзкі! еж хлеб свой із дрыжэньням і пі ваду сваю ў парушэньню й з асьцярогаю.
Уздыхай моўчыкам, не рабі жалобы па памерлай, турбан свой завяжы на сябе, абуй вобуй на ногі свае, і не закрывай вуснаў, і хлеба людзкога ня еж».
І казаў Амася Амосу: «Відзеньніча, ідзі, уцякай сабе да зямлі Юдэйскае, і еж там хлеб, і там праракай
