І назваў Адам імя жонкі свае: Ева, бо яна была маці ўсіх жывучых.
А ўсі месты на раўніне а ўсе каралеўства Сыгонава, караля Аморэйскага, што гаспадарстваваў у Гэшбоне, каторага зразіў Масей, яго а князёў Мідзянскіх: Ева а Рэкема а Цура а Гура а Рэва, князёў Сыгонавых, жыхараў зямлі;
І сказаў СПАДАР шайтану: «Ці зьвярнуў ты ўвагу на слугу Майго Ёва? гэтаж няма такога, як ён, на зямлі: чалавек беззаганны, пасьцівы, баіцца Бога й адварачаецца ад ліха».
І прышоў пасланец да Ёва, і сказаў:
І сказаў СПАДАР шайтану: «Ці зьвярнуў ты ўвагу на слугу Майго Ёва? гэта ж нямаш такога, як ён, на зямлі: чалавек беззаганны, пасьцівы, баіцца Бога й адварачаецца ад ліха, і дагэтуль цьвярды ў сваёй беззаганнасьці; а ты ўзрушаў Мяне на яго, каб зьнішчыць яго бязь віны».
І адышоў шайтан ад віду СПАДАРОВАГА, і паразіў Ёва благім скульлям ад ступы нагі ягонае аж да цемені ягонага.
І ўзгарэўся гнеў Елігу Варахеленка Вузяніна, з радзімы Рамовае: на Ёва ўзгарэўся гнеў ягоны за тое, што ён праўдзіў душу сваю болей за Бога;
А на трох прыяцеляў ягоных узгарэўся гнеў ягоны за тое, што яны не знайшлі адказу, а вінавалі Ёва.
Елігу ж чакаў із словамі сваімі ля Ёва, бо яны былі старшыя за яго гадамі.
Дык цяпер вазьміце сабе сем цялят-бычкоў а сем бараноў, і пайдзіце да слугі Майго Ёва, і абрачыце аброк за сябе; і Ёў, слуга Мой, памоліцца за вас, бо толькі від ягоны я прыйму, каб Я з вамі ня ўчыніў подле вашае дурноты за тое, што вы гукалі празь Мяне ня так правільна, як слуга Мой Ёў».
І пайшлі Еліфаз Феманянін а Вілдад Шугянін а Софар Наамацянін, і зрабілі так, як СПАДАР расказаў ім, — і СПАДАР прыняў від Ёва.
