Дык выгнаў чалавека. І асяліў на ўсход ад саду Едэнскага херуваў зь мячом поламенным абаротным, сьцерагчы дарогу дзерва жыцьця.
І зрабі двух херуваў із золата, з каванага зрабі іх з двух канцоў века.
І будуць херувы распусьціўшы крылы ўгару, нахінаючыся над векам крыламі сваімі, а відамі адзін да аднаго; да века будуць віды херуваў.
І Я буду сустракацца з табою там, і гукаць із табою над векам, памеж двух херуваў, каторыя над скрыняю сьветчаньня, праз усё, што буду расказаваць табою сыном Ізраелявым.
Вітальню ж зрабі зь дзесяцёх запон з тканага цянюсенькага палатна з васільковае, пурпуровае а чырвовае воўны; і херуваў зрабі на іх умелай работаю.
І зрабілі ўсі мудрыя сэрцам, што займаліся работаю вітальні: дзесяць спонаў із суканага цянюсенькага палатна й з васільковае а пурпуровае а чырвовае воўны; херуваў умелай работаю зрабілі на іх.
І зрабіў запінаху з васільковае а пурпуровае а чырвовае воўны і з тканага цянюсенькага палатна; і работаю мастака зрабіў на ёй херуваў.
І зрабіў двух херуваў із золата; каванае работы зрабіў іх па абодвых канцох века:
Аднаго херува з гэтага канца, і аднаго херува з другога канца; зь века зрабіў херуваў на абодвых канцох яго.
І былі херувы распусьціўшы дагары крылы, і ахіналі крыламі сваімі века, а відамі сваімі былі адзін да аднаго; да века былі віды херуваў.
І як Масей уходзіў у будан збору, каб гутарыць ізь Ім, чуў голас, гукаючы яму зь века, каторае над скрыняю сьветчаньня памеж двух херуваў, і Ён гукаў яму.
І ўстаў, і пайшоў Давід а ўвесь люд, быты зь ім, з Ваалу Юдзінага, каб узьнесьці стуль скрыню Божую, каторая звалася імям, імям СПАДАРА войскаў, Каторы жыхара памеж херуваў над ёй.
І зрабіў у палацу двух херуваў з аліўнага дзерва, увышкі дзесяць локцяў.
І пастанавіў ён херуваў сярод дому ўнутры. Крылы ж херуваў былі распушчаныя, і датыкалася крыло аднаго да сьцяны, а крыло другога херува датыкалася да другое сьцяны; другія ж крылы іх сярод дому датыкаліся крыло да крыла.
І пацягнуў ён херуваў золатам.
І на ўсіх сьценах дому навокал ён выплеў адкрытыя пляцёнкі херуваў і пальмавых дзерваў і расквіцелых кветак, унутры й знадворку.
На дзьвюх дзьвярынах дзьвярэй з аліўнага дзерва ён выплеў пляценьні херуваў а пальмы а расквіцелыя кветкі, і пацягнуў золатам, і спусьціў золата на херувы а пальмы.
І выплеў на іх херуваў а пальмы а расквіцелыя кветкі, і пацягнуў гладкім золатам тое, што было выразана.
І выразаў на дошчачках яе дзяржаньня й на аблямаваньнях яе херуваў, лявы а пальмы, колькі йдзе дазваляла месца, і навокал рассахатыя вянкі.
І ўнесьлі сьвятары скрыню змовы СПАДАРОВАЕ на месца яе ў палац дому, у Сьвятое Сьвятых пад крылы херуваў;
І на аброчнік кадзеньня шчырага золата вагою, і на зрабеньне цялежак херуваў, што распушчалі свае крылы і пакрывалі скрыню змовы СПАДАРА.
Ён ашаляваў дом, балькі, вярэі а сьцены яго а дзьверы яго золатам; выразаў херуваў на сьценах.
І зрабіў у доме Сьвятога-Сьвятых двух херуваў выразанае работы, і пацягнуў іх золатам.
Крыльле херуваў удаўжкі дваццаць локцяў. Адно крыло пяцёх локцяў датыкалася сьцяны дому, а другое крыло пяцёх локцяў стыкалася з крылом другота херува;
Крылы гэтых херуваў распушчаліся на дваццаць локцяў; і яны стаялі на нагах сваіх, відамі сваімі ўнутр.
І зрабіў запінаху ізь сіні а пурпуры а шкарлату а зь цянюсенькага палатна, і намаляваў херуваў на ёй.
І прынесьлі сьвятары скрыню змовы СПАДАРОВАЕ на месца яе, да нутранога пакою дому, да Сьвятога-Сьвятых, пад крылы херуваў.
Пастыру Ізраеляў! уважай; Ты, што водзіш, як статак, Язэпа, седзячы меж Херуваў, зьзяй.
СПАДАР гаспадарствуе: няхай люды дрыжаць; сядзіць меж херуваў: затрэслася зямля.
І бачыў я, і вось, на прасьцягу, што быў над галавою херуваў, быў відаць над імі бы камень шафір, бы зьява, падобная да пасаду.
І Ён казаў мужу, што быў адзеўшыся ў палотны, і сказаў: «Увыйдзі меж колаў пад херувамі і напоўні жменю сваю жарам з памеж херуваў, і рассып па месьце». І ён увыйшоў на маім аччу.
І сталася, як Ён расказаў мужу, што быў адзеўшыся ў палотны, кажучы: «Вазьмі цяпла з памеж колаў, з памеж херуваў», што той увыйшоў і стаў ля кола,
І херуў выцягнуў руку сваю з памеж херуваў да цяпла, што меж херуваў, і ўзяў, і палажыў у прыгоршчы адзетага ў палотны; а гэты ўзяў і вышаў.
І паказалася ў херуваў хорма рукі людзкое пад крыламі іхнымі.
І я глядзеў, і вось, чатыры колы ля херуваў, адно кола ля аднаго херува, і другое кола ля другога херува, і выгляд колаў — як колер каменя топазу.
