«Наперад не давайце людзём саломы рабіць цэглу, як учорах а заўчора; няхай яны ходзяць і зьбіраюць салому сабе.
Толькі тыя можаце есьці з усіх крылатых, што рояцца, каторыя ходзяць чацьвярыцаю, у каторых ё галёнка над ступою, каб скакаць па зямлі.
І ня будуць абракаць аброкаў сваіх нячысьцікам, за каторымі яны бязульна ходзяць. Гэта будзе ўставаю вечнаю ў роды вашыя".
І сказаў: «СПАДАРУ, Божа Ізраеляў! няма падобнага да Цябе, Божа, на нябёсах угары й на зямлі далавах; Каторы заховуеш змову а міласэрдзе слугам Сваім, што ходзяць перад Табою ўсім сэрцам сваім.
Удзень сустракаюць цемнь і, бы ночы, ходзяць вошчупкам серадня.
Вошчупкам ходзяць яны ў цемні, безь сьвятла; і хістаюцца, як п’яныя.
Ходзяць голыя, без адзецьця, і галодныя носяць снапы;
Меч агаляюць нягодныя і напінаюць лукі свае, каб паваліць убогага а галечу, зарэзаць тых, што ходзяць нацянькі.
Яны ня ведаюць ані сьцямяць, у цемні ходзяць; усі поды зямлі захісталіся.
Ходзяць ад сілы да сілы, кажны паказуецца перад Богам на Сыёне.
Бо сонца а шчыт СПАДАР Бог, СПАДАР даець ласку а чэсьць, не адмаўляе дабра тым, што ходзяць пасьціва.
Дабраславёны люд, каторы знае гук; СПАДАРУ! у сьвятліні віду Твайго яны ходзяць;
Рукі ў іх, але ня шчупаюць; ногі ў іх, але ня ходзяць; і ня гучаць грытанкаю сваёю.
Шчасьлівыя беззаганныя ў дарозе, што ходзяць у Праве СПАДАРОВЫМ.
Бо ня робяць бяспраўя, дарогамі Ягонымі ходзяць.
У тых, што сядзяць да пазна зь віном, у тых, што ходзяць шукаць мешанага.
Тры, што добра ходзяць, але чатыры хораша ходзяць:
Я бачыў усіх жывучых, што ходзяць пад сонцам ізь дзяцём — другім, што стане на месцу ягоным.
І сказаў СПАДАР: «А затым што загардзелі дачкі Сыёну, і ходзяць із выцягненаю шыяю, і міргаюць ачыма сваімі, і йдучы падскакуюць, і нагамі сваімі звоняць;
Гэтак кажа Бог СПАДАР, Ён стварыў нябёсы й расьцягнуў іх, прасьцягнуў зямлю й што вышла зь яе; Ён даець душу люду на ёй і дух тым, што ходзяць па ёй.
І ў прарокаў ерузалімскіх Я бачу жахлівае: дзеючы чужалоства, ходзяць у мане і паддзержуюць рукі ліхадзеяў, каб ніхто зь іх не адварачаўся ад свае нягоднасьці; усі яны сталіся Імне — як Содома, і жыхары яго — як Ґомора.
Бо па спусьцелай гары Сыёне лісы ходзяць.
Цяпер я, Невухаднецар, выхваляю, вывышаю а ўслаўляю Караля нябёс, Каторага ўсі ўчынкі праўдзівыя і дарогі Ягоныя — суд, і можа паніжаць Ён тых, што ходзяць пыхата».
Каторыя жадаюць пылу земнага на галаву бедных, а дарогу лагодных адварачаюць; і мужчына і бацька ягоны ходзяць да дзяўчыны, каб плюгавіць сьвятое імя Маё.
Нявісныя празіраюць і кульгавыя ходзяць, пракажаныя ачышчаюцца і глухія чуюць, мертвыя ўскрысаюць і ўбогім абяшчаюць Дабравесьць.
Тады Ісус, адказуючы, сказаў ім: «Пайдзіце й паведаміце Яану, што вы бачылі й чулі: што нявісныя празіраюць, кульгавыя ходзяць, пракажаныя ачышчаны, глухія чуюць, мертвыя ўскрысаюць, бедным абяшчаецца дабравесьць.
Бяда вам, кніжнікі а фарысэі, двудушнікі! бо вы, як грабы нявідомыя, і людзі ходзяць над імі, ня ведаючы гэтага».
І асабліва тых, што ходзяць за целам у нячыстай жадзе і грэбуюць уладаю, гарэзныя, самадыйныя і не баяцца блявузґаць на славутых,
І айцом абразаньня тых, што ня толькі з абразаньня, але таксама каторыя ходзяць сьлядамі веры айца нашага Абрагама, што была перад абразаньням.
Але як я абачыў, што яны ня проста ходзяць подле праўды Евангелі, я сказаў Пётру перад усімі: «Калі ты, будучы Жыдам, жывеш, як няжыд, а не як Жыды, дык чаму сіліш няжыдоў да Юдаізмы?»
Тым, што ходзяць подле гэтага правіла, супакой ім а міласэрдзе, і Ізраелю Божаму.
Затым я кажу й сьветчу Спадаром, каб наперад вы не хадзілі, як ходзяць пагане, подле марнасьці розуму свайго,
Будзьце перайманьнікамі зь мяне, браты, і ўзірайцеся на тых, што ходзяць подле зразы, якую маеце ў нас.
