І сьхінуў ён сэрца ўсіх Юдэяў, як аднаго чалавека; і паслалі яны да караля: «Зьвярніся ты а ўсі слугі твае».
І сказаў Давід Амасе: «Згукай да мяне Юдэяў за тры дні і сам стань сюды».
І пайшоў Амаса згукаць Юдэяў, але задлякаўся.
А кароль Аса згукаў усіх Юдэяў, нікога не вылучаючы, і вынесьлі яны з Рамы каменьне а дзервы, каторыя Вааша ўжыў на будоўлю. І пастанавіў зь іх кароль Аса Ґеву Венямінову а Міцпу.
Таго часу Рэцын, кароль Сырскі, зьвярнуў Сыры Елаф і выкінуў Юдэяў зь Елафу; і Сыране ўвыйшлі да Елафу, і жывуць там аж дагэтуль.
І сталася сёмага месяца: прышоў Ізмайла, сын Нефані Елішаменка з насеньня каралеўскага, зь дзесяцьма чалавекамі, і забіў Ґедалю, і ён памер, і Юдэяў, і Хальдэяў, што былі зь ім у Міцпе.
І аддаў Ёаў зьлічво палічанага люду Давіду; і было ўсіх Ізраялян тысяча тысячаў і сто тысячаў мужоў, што агаляюць меч, і Юдэяў — чатырыста семдзясят тысячаў, што агаляюць меч.
І Еровоам загадаў засадзе зайсьці адзаду ім, так што быў сьпераду Юдэяў, а засада адзаду іх.
І ўцякалі сынове Ізраелявы ад Юдэяў, і аддаў іх Бог у рукі іхныя.
Аса ж кароль зьбер усіх Юдэяў, і яны вынесьлі камяні Рамы а дзервы яе, каторыя ўжываў Вааша на будоўлю, і збудаваў зь іх Ґеву а Міцпу.
І стаў Ясапат у грамадзе Юдэяў а Ерузалімлян у Доме СПАДАРОВЫМ, перад новым панадворкам,
Там быў прарока СПАДАРОЎ; імя ягонае Одэд. Ён вышаў наперад войску, што прышло да Самары, і сказаў ім: «Вось, СПАДАР, Бог бацькоў вашых, у гневе на Юдэяў, аддаў іх у руку вашу, і вы зьбілі іх із такую злосьцю, каторая дайшла да нябёс.
Як толькі гэты ліст караля Артаксэркса быў прачытаны перад Рэгумом а Шымшаём пісарам а сябрамі іхнымі, яны без адвалокі пайшлі да Ерузаліму да Юдэяў і дужой узброенай рукою запынілі работу іхную.
І праракалі прароцтвы празь Юдэяў, што ў Юдэі а ў Ерузаліме, Гаґей прарока а Захара Ідзянок, у імя Бога Ізраелявага.
І прышоў Ганані, адзін із братоў маіх, ён і колькі чалавекаў зь Юдэі. І папытаўся я ў іх празь Юдэяў, што ўцяклі, каторыя былі застаўшыся ад палону, і празь Ерузалім.
Але сталася, што як пачуў Санвалат, што мы станавілі сьцяну, ён узгарэўся, і вельма загневаўся, і насьміхаўся зь Юдэяў;
І быў вялікі крык люду а жанок ягоных на братоў сваіх Юдэяў.
І сказаў ім: «Мы подле свае магчымасьці выкупілі братоў сваіх, Юдэяў, каторыя былі праданы паганам, а вы навет будзеце прадаваць братоў сваіх, альбо будзеце прадаваць іх нам?» Яны маўчэлі й нічагусенькі не знаходзілі адказаць.
Юдэяў а дзяржаўцаў па сто пяцьдзясят чалавекаў апрача прыходзячых да нас із акалічных паган, бывала за сталом у мяне.
Яшчэ тых дзён бачыў я Юдэяў, што жылі із жонкамі з Ашдодзянак, Амонянак а Моаўлянак;
І лёгка было яму налажыць рукі на аднаго Мордэхая; але як азнаймілі яму люд Мардэхаёў, то шукаў Гаман выгубіць усіх Юдэяў, што ў цэлым каралеўстве Агасверавым, люд Мордэхаёў.
І пасланы былі лісты ганцамі да ўсіх краёў каралёвых, каб вынішчыць, забіць а выгубіць усіх Юдэяў, ад малога аж да старога, дзецяняты а жанкі, за адзін дзень, трынанцатага дня двананцатага месяца, значыцца месяца Адара, і маемасьць іхную разглабаць.
І ў кажным краю а месьце, куды-колечы дайшло слова каралёва й расказаньне ягонае, была вялікая жалоба ў Юдэяў а пост а плач а галашэньне; і зрэб’е й попел былі пасьцеляю шмат каму.
І азнайміў яму Мордэхай праз усе, што зь ім прылучылася, і праз прызначаны лік срэбра, каторае абяцаў Гаман адважыць скарбнікам каралеўскім за Юдэяў, каб выгубіць іх.
І сказаў Мордэхай у вадказ Естэры: «Ня думай сабе, што ты ўсьцеражэшся ў доме каралеўскім із усіх Юдэяў;
«Пайдзі, зьбяры ўсіх Юдэяў, каторыя ў Сусе, і постуйце дзеля мяне, і ня ежча ані піце тры дні, ані ўдзень, ані ночы; і я, і дзеўкі мае будзем таксама поставаць, і так пайду да караля, дарма што гэта супроці права, і калі загінуць, загіну».
Таго дня кароль Агасвер аддаў караліцы Естэры дом Гаманоў, уцісканьніка Юдэяў; а Мордэхай увыйшоў перад від караля, бо Естэр азнайміла, хто ён ёй.
І гукала Естэр ізноў перад каралём, і пала ў ногі яму, і плакала й маліла яго адвярнуць ліха Гамана Аґаґяніна а замер ягоны, каторы выдумаў супроці Юдэяў.
І сказала: «Калі каралю зьлюб, і калі я прыдбала ласку перад відам ягоным, і годная справа гэтая перад відам караля, і калі люба я ачом ягоным, то хай бы было напісана, каб былі зьвернены лісты, выдумка Гамана Гамэдафенка, Аґаґяніна, каторыя ён напісаў выгубіць Юдэяў у вусіх краінах каралеўскіх!
І сказаў кароль Агасвер караліцы Естэр а Мордэхаю Юдэю: «Вось, я дом Гаманоў аддаў Естэры, і яго засілілі на шыбеніцы за тое, што ён накладаў руку сваю на Юдэяў;
І вы напішыце празь Юдэяў, што вам зьлюб, ад караля і запячатуйце каралеўскаю жуковінаю; бо ліст напісаны ад караля й запячатаваны жуковінаю каралеўскаю, ня можна зьмяніць».
І пагуканы былі тады пісары каралеўскія трэйцяга месяца, значыцца месяца Сывана, дваццаць трэйцяга дня, і напісалі ўсе так, як расказаў Мордэхай, да Юдэяў а да намесьнікаў а да вайводаў а да князёў краёў, што ад Інды аж да Ефіопы, да сто дваццаць сямёх краёў, да кажнага краю пісьмом яго й да кажнага народу моваю ягонаю, і да Юдэяў пісьмом іхным і моваю іхнаю.
У Юдэяў была сьвятліня а радасьць а весялосьць а чэсьць.
І ў кажнай краіне, і ў кажным месьце, на ўсялякім месцу, куды прышло слова каралеўскае а расказаньне ягонае, у Юдэяў была весялосьць, а радасьць а чэсьць а сьвята. І шмат хто зь людаў зямлі сталі Юдэямі, бо страх Юдэяў паў на іх.
І двананцатага месяца, значыцца месяца Адара, трынанцатага дня яго, каторага прышоў час споўніцца слову каралеўскаму а расказаньню ягонаму, таго дня, калі непрыяцелі Юдэяў спадзяваліся ўзяць уладу над імі, а вышла наадварот, што самы Юдэі ўзялі ўладу над варагамі сваімі, —
І ўсі князі краінаў а намесьнікі а вайводы а ўраднікі каралеўскія падзьдзержавалі Юдэяў, бо на іх напаў страх Мордэхая;
Дзесяцёх сыноў Гамана Гамедафенка, уцісканьніка Юдэяў, забілі яны, а на глабаньне ня выцягнулі рукі свае.
І апісаў Мордэхай гэтыя здарэньні, і паслаў лісты да ўсіх Юдэяў, каторыя ў краю караля Агасвера, да блізкіх і да далёкіх,
Як Гаман Гамедафенак, Аґаґянін, уцісканьнік усіх Юдэяў, думаў загубіць Юдэяў і кідаў на пур, значыцца на жэрабя, каб зьмяжджуліць а загубіць іх,
І як яна, Естэр, прышла да караля, і як ён расказаў лістам, каб нягодны замер, каторы ён, Гаман выдумаў супроці Юдэяў, абярнуўся на собскую галаву ягоную, і павесілі яго а сыноў ягоных на шыбеніцы.
І каб дні гэтыя былі помныя й сьвяткаваліся ў кажным родзе, кажнай радзіме, у кажным краю а ў кажным месьце; і каб дзён гэтых Пурым ня ўзрушалі сярод Юдэяў, ані памятка празь іх ня шчэзла ў насеньню іхным.
І паслалі лісты да ўсіх Юдэяў, да сто дваццаць сямёх краёў каралеўства Агасверавага, із словамі супакою а праўды,
Бо Мордэхай Юдэй наступны па каралю Агасверу, і вялікі ў Юдэяў, і падабала яго множасьць братоў ягоных, рупатлівы праз дабро люду свайго, гукаючы супакой усяму насеньню свайму.
І падыйме харугаў народам, і зьбярэць выгнаных Ізраялян, і злуча расьцярушаных Юдэяў з чатырох канцоў зямлі.
Дык ты пайдзі і чытай ізь зьвітка, што ты напісаў з вуснаў маіх, словы СПАДАРОВЫ ў вушы люду ў доме СПАДАРОВЫМ посным днём, а таксама прачытай іх у вушы ўсіх Юдэяў, што прышлі зь местаў сваіх.
І сказаў Сэдэка кароль Ярэме: «Я баюся Юдэяў, што перайшлі да Хальдэяў, каб яны не аддалі мяне ў руку іх, і каб тыя не насьміяліся зь мяне».
І ўзяў Ёганан Карэажонак а вайводцы ўсю астачу Юдэяў, што зьвярнуліся ад усіх народаў, куды яны былі выпіхнены, каб жыць у зямлі Юдэйскай,
Слова, што было да Ярэмы праз усіх Юдэяў, што жывуць у зямлі Ягіпецкай, што жывуць у Міґдоле а ў Тагпангесе а ў Нофе а ў краю Пафрос:
І вазьму астачу Юдэяў, каторыя зьвярнулі віды свае, каб ісьці да Ягіпту жыць там, і яны будуць усі вынішчаны, загінуць у зямлі Ягіпецкай, падуць ад мяча, загінуць з галадові; ад найменшага аж да найбольшага ад мяча а з галадові памруць і стануць брыдою а жахам а праклёнам а ганьбаю.
Ажно ня будзе ўцеклага ані засталага з астачы Юдэяў, каторыя прышлі да зямлі Ягіпецкае жыць там, каб зьвярнуцца да зямлі Юдэйскае, да каторае лятуціць душа іхная, каб зьвярнуцца жыць там; бо ніхто ня зьвернецца, адно ўцеклыя"».
Дваццаць трэйцяга году Невухаднецара Невузар-Адан, начэльнік катаў, вывеў палоненікамі Юдэяў сямсот сорак пяць душаў; усяго чатыры тысячы шасьцьсот.
Тады Арэх ўборзьдзе прывёў Данеля да караля і сказаў яму гэтак: «Я знайшоў людзіну із сыноў палону зь Юдэяў, каторы каралю зьясьненьне абесьце.
З гэтае прыгоды як стой дабліжыліся мужы хальдэйскія і абвінавалі Юдэяў.
Дык гэтыя ўзялі срэбла й зрабілі, як гэныя навучылі. І разьнеслася слова гэтае памеж Юдэяў дагэтуль.
І, пачуўшы празь Ісуса, ён паслаў да Яго старцоў зь Юдэяў прасіць Яго, каб прышоў уздаравіць слугу ягонага.
І ўзьнікла сьпярэчка памеж вучанікаў Яанавых і Юдэяў праз ачышчэньне.
Вы кланяецеся таму, чаго ня ведаеце; мы кланяемся таму, што ведаем, бо спасеньне ад Юдэяў.
Ніхто, адылі, ня гукаў празь Яго яўна, баючыся Юдэяў.
Бацькі ягоныя казалі гэта, бо баяліся Юдэяў; бо Юдэі ўжо згадзіліся, што, калі б хто вызнаў Яго за Хрыста, тый меў бы быць вылучаны з бажніцы.
Ізноў быў падзел у Юдэяў з прычыны гэтых слоў.
І шмат хто зь Юдэяў прышлі да Мархвы а Марыі пацешыць іх па брату іхным.
Тады шмат хто зь Юдэяў, ка,торыя былі прышоўшы да Марыі й бачылі, што Ён учыніў, уверылі ў Яго.
Затым Ісус не хадзіў балей яўна памеж Юдэяў, але пайшоў адтуль да краіны ля пустыні, да места, званага Ефраім, і там заставаўся з вучанікамі.
І даведаўся вялікі груд ізь Юдэяў, што Ён быў там; і прышлі ня дзеля Ісуса толькі, але каб і Лазара абачыць, каторага Ён ускрысіў зь мертвых.
Бо шмат хто зь Юдэяў прыходзілі дзеля яго і ўверылі ў Ісуса.
Пілат кажа Яму: «Што ё праўда?» І, сказаўшы гэта, ён ізноў вышаў да Юдэяў, і кажа ім: «Я не знаходжу ў Ім ніякае віны.
І гэты напіс шмат хто зь Юдэяў чытаў, бо блізка места было тое месца, ідзе Ісус быў укрыжаваны, і было напісана пагэбрэйску, пагрэцку а палацінску.
А просьле гэтага Язэп із Арымафеі, што быў патайным вучанікам Ісусавым із боязьні Юдэяў, прасіў у Пілата ўзяць цела Ісусава; і дазволіў Пілат. Дык ён прышоў і ўзяў цела Ісусава.
Дык узялі яны цела Ісусава, і паклалі Яго ў палотны з пахамі, і завязалі, як гэта ё звычаем у Юдэяў хаваць.
