Сам жа Яан меў сваё адзеньне зь вярблюдавага валосься і скураны пояс на паясьніцы сваёй, а ежай ягонай была саранча і дзікі мёд.
Яан жа стрымліваў Яго, кажучы: мне трэба ў Цябе хрысьціцца, а Ты прыходзіш да мяне.
І, ахрысьціўшыся, Ісус зараз жа выйшаў з вады. І вось адкрыліся Яму Нябёсы, і ўбачыў (Яан) Духа Божага, Які апускаўся, як галуб, і находзіў на Яго,
Ён жа, адказаўшы, сказаў: напісана: ня хлебам адным жыць будзе чалавек, але ўсякім словам, выходзячым з Вуснаў Бога.
Ісус сказаў яму: зноў жа напісана: ня спакушай Госпада Бога твайго.
Воддаль жа ад іх пасьвіўся вялікі гурт сьвіньняў.
Ісус жа, абярнуўшыся і ўбачыўшы яе, сказаў: мацуйся дачка! вера твая выратавала цябе. І жанчына (гэная) з тае пары была аздароўлена.
Дык жа ня бойцеся іх: бо няма нічога ўкрытага, што б ня выявілася, і таемнага, што б ня сталася вядомым.
Ад дзён жа Яана Хрысьціцеля дагэтуль Валадарства Нябёсаў сілаю здабываецца, і змагары авалодваюць Ім.
Дык жа кажу вам, што зямлі Садому лягчэй будзе ў дзень суду, чым табе.
Ён жа сказаў ім: хíба вы ня чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся сам і тыя, што былí зь ім.
Ён жа сказаў ім: ці ёсьць сярод вас такі чалавек, каторы маючы адну авечку, і калі яна ў суботу ўваліцца ў яму, ня возьме яе і ня выцягне?
Ісус жа, даве́даўшыся, пайшоў адтуль, і пайшлі ўсьлед за Ім мноства народу, і Ён аздаравіў іх усіх.
І калі шатан шатана выганяе, ён сам супраць сябе разьдзелены. Як жа ўстоіць валадарства ягонае?
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: род спагу́дны і чужаложны шукае знаку, і знак ня будзе дадзены яму, апрача знаку Ёны прарока.
Ён жа, адказаўшы, сказаў гаварыўшаму Яму: хто ёсьць матка Мая і хто ёсьць браты Мае?
У той жа дзень, выйшаўшы з дому, Ісус сеў ля мора.
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: таму што вам дадзена ведаць таямніцы Валадарства Нябёсаў, а ім ня дадзена.
А пасеянае на камяністыя мясьціны, — гэта ёсьць той, што слухае Слова і зараз жа з радасьцяй прыймае яго;
А пасеянае на добрай зямлі азначае таго, хто слухае Слова і разумее, які зараз жа прыносіць плод і дае: адзін дае сто, іншы шэсцьдзесят, а іншы трыццацькрот.
Прыйшоўшы ж рабы гаспадара дому сказалі яму: Гаспадар! ці ня добрае семя пасеяў ты на полі тваім? Адкуль жа на ім куко́ль?
Ён жа сказаў ім: варожы чалавек гэта зрабіў. А рабы сказалі яму: хочаш, тады (мы) пойдзем, выпалем яго?
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: сейбіт добрага насеньня ёсьць Сын Чалавечы.
Ён жа сказаў ім: таму ўсякі кніжнік, навучаны дзеля Валадарства Нябёсаў, падобны чалавеку гаспадару дому, які выносіць са скарбніцы сваёй новае і старое.
І сумняваліся ў Ім. Ісус жа сказаў ім: ня бывае прарок няганаро́вым, хíба толькі на бацькаўшчыне Ягонай і ў доме Ягоным.
Ён жа сказаў: прынясеце іх Мне сюды.
Ён жа сказаў: прыйдзі. І, выйшаўшы з чаўна, Пётра пайшоў па вадзе, направіўшыся да Ісуса.
Ён жа адказаўшы сказаў ім: чаму і вы парушаеце прыказаньне Бога дзеля звычаю вашага?
Ён жа адказаўшы сказаў: усякая расьліна, якую ня пасадзіў Ба́цька Мой Нябесны, будзе выкаранена.
Ісус жа сказаў: усё яшчэ і вы няцямлівыя?
Ён жа, адказаўшы, сказаў: Я пасланы толькі да загíнулых авечак дому Ізраэля.
Ён жа адказаўшы, сказаў: ня добра ўзяць хлеб ад дзяцей і кінуць сабакам.
Ісус жа, прыклікаўшы вучняў Сваіх сказаў: шкада Мне людзей, бо ўжо тры дні знаходзяцца пры Мне і ня маюць чаго паесьці; а адпусьціць іх галоднымі ня хачу, каб ня аслаблі ў дарозе.
Ісус жа сказаў ім: глядзеце сьцеражыцеся кісьлí хварысэяў і саддукеяў.
Ён жа, адвярнуўшыся, сказаў Пятру: адыйдзі ад Мяне, шатан! ты Мне спакуса, бо думаеш ня пра тое, што Божае, а што чалавечае.
І спыталіся ў Яго вучні Ягоныя, кажучы: як жа кніжнікі кажуць, што Ільля мусіць прыйсьці раней?
Ісус жа, адказаўшы, сказаў ім: Ільля сапраўды прыйдзе раней і падрыхтуе ўсё.
Ісус жа сказаў ім: праз няверу вашую: бо праўду кажу вам: калі вы будзеце мець веру, як гарчычнае зерне (і) скажаце гары гэтай: перайдзі адгэтуль туды, дык (яна) пяройдзе, і нічога ня будзе нямагчымага вам.
Ён жа ня хацеў (пацярпець), але пайшоўшы ўкінуў яго ў вязьніцу, пакуль ня аддасьць доўгу.
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: ці ня прачыталі вы, што Творца ад (самага) пачатку сатварыў іх мужчынаю і жанчынаю?
Кажуць Яму: як жа Масей загадаў даць разводны ліст і адпусьціць яе?
Ён жа сказаў ім: ня ўсе разумеюць слова гэтае, але каму дадзена.
Ён жа сказаў яму: чаму (ты) называеш Мяне добрым? Ніхто ня добры, акрамя толькі Бога. Калі ж хочаш увайсьці ў жыцьцё, выпаўняй прыказаньні.
Кажа Яму: якія? Ісус жа сказаў: ня забівай, ня чыні пералюбу, ня крадзі, ня сьведчы ілжыва;
Ісус жа сказаў вучням Сваім: праўду кажу вам: цяжка багатаму ўвайсьці ў Валадарства Нябёсаў.
Ён жа сказаў ёй: чаго ты хочаш? Яна кажа Яму: скажы, каб гэтыя два сыны мае селі ў Цябе адзін з правага боку, а другі з левага ў Валадарстве Тваім.
Ісус жа, паклікаўшы іх, сказаў: вы ведаеце, што князі народаў пануюць над імі, і начальнікі ўладараць над імі;
Ісус жа, зьлітаваўшыся, дакрануўся да вачэй іхных; і адразу вочы іхныя пача́лі бачыць, і (яны) пайшлі ўсьлед за Ім.
кажучы ім: ідзеце ў сяло, якое проста перад вамі; і зараз жа знойдзеце асьліцу прывязаную і асьляня зь ёю; адвязаўшы, прывядзеце да Мяне.
і сказалі Яму: ці чуеш, што яны кажуць? Ісус жа кажа ім: так! Хíба вы ніколі ня чыталі?: «з вуснаў дзетак і нямаўлят Ты ўчыніў хвалу». (Пс. 8:3)
І, угледзіўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога ня знайшоў на ёй акрамя аднаго лісьця, і кажа ёй: няхай жа ня будзе на табе ўперад плоду давеку. І смакоўніца ўраз жа засохла.
І падыйшоўшы да другога сказаў тое самае. Той жа адказаўшы сказаў: я (іду) гаспадар, але ня пайшоў.
Ісус жа сказаў яму: палюбі Госпада, Бога твайго ўсім сэрцам тваім і ўсёю душою тваёю і ўсім разуменьнем тваім. (Другазак. 6:5)
Кажа ім: як жа тады Давід у Духу называе Яго Госпадам, кажучы:
Дык калі Давід называе Яго Госпадам, як жа Ён Сын ягоны?
Вось жа кіда́ецца вам дом ваш пусты!
Належыць жа (вам) пачуць пра варагаваньні і чуткі пра войны. Глядзеце, ня жахайцеся; бо ўсё гэтае мусіць стацца, але (гэтае) яшчэ ня канец.
Ён жа адказаўшы сказаў: праўду кажу вам: ня ведаю вас.
І аднаму даў (ён) пяць талянтаў, другому ж — два, а іншаму — адзін, кожнаму паводля ягонай сілы, і зараз жа пакінуў дом.
Ён жа сказаў: пайдзеце ў места да такога і такога і скажыце яму: Настаўнік кажа: час Мой блізкі; у цябе зро́блю Пасху з вучнямі Маімі.
Ён жа адказаўшы сказаў: той, хто памачыў са Мною руку ў місе, гэты прадасьць Мяне.
Чувайце і маліцеся, каб ня ўпасьці ў спакусу. (Няпашкоджаны) дух гатовы (да змаганьня за праведнасьць), плоць жа (на гэта) няздольная.
Ці думаеш, што (Я) ня магу зараз жа ўпрасіць Ба́цьку Майго, і (Ён) дасьць Мне больш чым дванаццаць легіёнаў Ангелаў?
Як жа збудуцца Пісаньні, што гэта мусіць стацца?
Ісус жа маўчаў. І, прадоўжыўшы, архірэй сказаў Яму: заклінаю Цябе Богам жывым, скажы нам ці Ты Хрыстос, Сын Бога?
Тады ён пачаў клясьціся і прысягаць: ня ведаю Гэтага Чалавека. І тут жа запяяў певень.
Ісус жа стаў перад правіцелем. І спытаўся ў Яго правіцель, кажучы: Ты ёсьць Кароль жыдоў? Ісус сказаў яму: ты кажаш.
Быў жа тады (у іх) вядомы вязень называны Бараўва.
другіх ратаваў, а Самога Сябе ўратаваць ня можа. Калі Ён Кароль Ізраэля хай цяпер жа сыйдзе з крыжа, і (мы) паверым Яму.
Ад шостай жа гадзіны цемра сталася па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятае.
Ісус жа зноў загаласіўшы моцным голасам выпусьціў Дух.
Сотнік жа і тыя, што зь ім вартавалі Ісуса, убачыўшы трасеньне зямлі і што сталася, спалохаліся моцна, кажучы: сапраўды, Ён быў Сын Бога.
Выгляд жа яго быў, як маланка, і вопратка ягоная белая, як сьнег.
Ангел жа загаварыўшы да жанчын сказаў: вы ня бойцеся, бо ведаю, што шукаеце Ісуса раскрыжаванага;
Быў жа Яан апрануты (у адзежу) зь вярблюдавага воласу і скураны пояс на паясьніцы ягонай, і еў (ён) саранчу і дзікі мёд.
І зараз жа выйшаўшы з вады (ён) убачыў расхінаямыя Нябёсы і Духа, быццам галуба, Які зыходзіў на Яго;
І зараз жа Дух вядзе Яго ў пустэльню.
І зараз жа пакінуўшы сеткі свае (яны) пайшлі ўсьлед за Ім.
і тут жа паклікаў іх, і (яны) пакінуўшы бацьку свайго Завядзея ў чаўне з работнікамі пайшлі ўсьлед за Ім.
І зараз жа разыйшлася чутка пра Яго па ўсяму навакольлю Галілеі.
І тут жа, выйшаўшы з сынагогі, прыйшлі (яны) у дом Сымона і Андрэя зь Якубам і Яанам.
І, падыйшоўшы, (Ён) падняў яе, узяўшы за руку́ ейную; і зараз жа гарачка пакінула яе, і (яна) служыла ім.
І калі Ён сказаў, праказа зараз жа сыйшла зь яго, і (ён) стаў ачышчаным.
І строга папярэдзіўшы яго зараз жа адаслаў яго,
І выйшаўшы, хварысэі зараз жа з гірадзіянамі ўчынілі змову супраць Яго, каб загубіць Яго.
А Якубу Завядзеяваму і Яану брату Якубаваму, ім жа даў імёны Боанэргес, што значыць сыны грома;
Вакол жа Яго сядзеў народ; і сказалі Яму: вось матка Твая і браты Твае вонках настойліва патрабуюць Цябе.
А пасеянае (Слова) на камяністыя мясьціны азначае тых, якія, калі пачуюць Слова, зараз жа з радасьцю прыймаюць яго,
а калі высьпее плод зараз жа пасылае серп, бо надыйшло жніво.
І той жа час Ісус, адчуўшы Сам у Сабе, што выйшла зь Яго сіла, (і) абярнуўшыся ў натоўпе сказаў: хто дакрануўся да Маёй вопраткі?
І зараз жа хутка прыйшоўшы да караля яна настойліва папрасіла кажучы: хачу каб ты мне зараз жа даў на місе галаву Яана Хрысьціцеля.
Ён жа адказаўшы сказаў ім: вы дайце ім паесьці. І кажуць Яму: можа нам пайсьці купіць хлеба дынараў на дзьвесьце і даць ім паесьці?
Ён жа кажа ім: колькі маеце хлябоў? Ідзеце і паглядзе́це. І даведаўшыся, кажуць: пяць (хлябоў) і дзьве рыбіны.
І зараз жа прымусіў вучняў Сваіх увайсьці ў човен ды плысьцí напе́рад на той бераг да Бэтсаіды, пакуль Ён распусьціць народ.
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: добра прарочыў пра вас крывадушнікаў Гісая, як напісана: народ гэты шануе Мяне вуснамі, сэрца ж іхнае знаходзіцца далёка ад Мяне;
І казаў ім: як жа ня разумееце?
Ён жа адказаўшы сказаў ім: Ільля сапраўды прыйшоў раней, каб усё аднавіць; а пра Сына Чалавечага напісана, каб многа перацярпе́ў і быў панíжаны.
Ён жа адказаўшы яму, кажа: о, род няверны! дакуль буду з вамі? дакуль буду цярпець вас? Прывядзіце яго да Мяне.
І спытаўся (Ісус) у ба́цькі ягонага: як даўно гэта зрабілася зь ім? Ён жа адказаў: зь дзяцінства.
Ісус жа, убачыўшы, што зьбіраецца народ, загразіў духу нячыстаму, кажучы яму: дух нямы і глухі! Я зага́дваю табе: выйдзі зь яго і больш ня ўваходзь у яго.
Ісус жа сказаў: ня забараняйце яму, бо няма такога, хто ўчыніць цуд Імем Маім і зможа ў хуткасьці Мяне ліхасловіць.
Ён жа адказаўшы сказаў ім: што вам наказаў Масей?
Ісус жа сказаў яму: чаму (ты) называеш Мяне добрым? (Бо) ніхто ня добры, толькі адзін Бог.
Ён жа адказаўшы сказаў Яму: Настаўнік! усяго гэтага я пільнаваўся змалку дзён маіх.
Ісус жа, глянуўшы на яго, упадабаў яго і сказаў яму: аднаго табе ня хапае: пайдзі, усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і будзеш мець скарб на Небе; і, узяўшы крыж, прыходзь і ідзі сьледам за Мною.
Ён жа стаўшы засмучаным гэтым словам, адыйшоў замаркочаным; бо меў вялікую маёмасьць.
Ён жа сказаў ім: чаго хочаце, каб Я зрабіў вам?
Ісус жа сказаў яму: ідзі, вера твая ўратавала цябе. І той адразу празерыў і пайшоў за Ісусам па дарозе.
Даваць ці ня даваць? Ён жа, ведаючы іх крывадушнасьць, сказаў ім: што спакушаеце Мяне? Прынясіце Мне дынар, каб (Я) убачыў (яго).
Ісус жа адказаў яму: першае з усіх прыказаньняў: слухай Ізраэль! Госпад, Бог наш, ёсьць Госпад адзіны;
Дык сам Давід называе Яго Госпадам. І як жа Ён Сын яму? І мноства народу слухала Яго з асалодаю.
Ён жа, адказваючы, сказаў ім: адзін з дванаццацёх, што мачае са Мною ў місе.
Чувайце і малецеся, каб ня падда́цца спакусе. Сапраўды, (няпашкоджаны) дух гатовы (да барацьбы за праведнасьць), плоць жа (на гэта) няздольная.
Ён жа ізноў адрокся. І крыху пазьней тыя, што стаялі побач, ізноў казалі Пятру: сапраўды, ізь іх ты. Бо ты і галілеяц, і гутарка твая падобная.
І спытаўся ў Яго Пілат: Ты ёсьць Кароль жыдоў? Ён жа адказаўшы сказаў яму: ты кажаш.
Быў жа ў кайданах са сваімі саўдзельнікамі нейкі называны Бараўва, якія падчас бу́нту ўчынілі забойства.
Пілат жа адказаў ім, кажучы: хочаце, звольню вам Караля жыдоў?
Пілат жа адказаўшы ізноў сказаў ім: а што хочаце, (каб) я зрабіў Таму (Каго вы) называеце Каралём жыдоў?
Пілат жа казаў ім: якое ж ліха ўчыніў (Ён)? Але яны яшчэ мацней закрычалі: укрыжуй Яго!
Госпад жа пасьля гутаркі зь імі быў узьнесены на Неба, і сеў праваруч Бога.
Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.
У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.
Язэп жа і маці Ягоная дзівіліся ад таго, што сказана пра Яго.
Ён жа адказаў ім: нічога большага за загаданае вам ня спаганяйце.
Гірад жа чацьвертаўладнік, дакараны ім за Гірадзіяду, жонку брата ягонага Піліпа, і за ўсё, што Гірад зрабіў благога,
Ісус жа поўны Духа Сьвятога вярнуўся ад Ярдану, і паведзены быў Духам у пустэльню;
(Ён) жа сказаў ім: (вы), ведама, ска́жаце Мне прыказку гэтую: лекару, вылячы самога сябе; зрабі і тут, у Тваёй бацькаўшчыне тое, што (мы) пачулі было ў Капэрнавуме.
Ён жа, прайшоўшы паміж імі, пайшоў.
І стаўшы над ёю, забараніў гарачцы; і пакінула яе. Зараз жа, устаўшы, (яна) прыслугоўвала ім.
Ісус жа, пазнаўшы думкі іхныя, адказаўшы, сказаў ім: што (вы) думаеце ў сэрцах вашых?
І зараз жа, устаўшы перад імі, узяў на чым ляжаў, пайшоў у дом свой, славячы Бога.
Ён жа сказаў ім: ці можаце (вы) прымусіць пасьціць сыноў харому вясельнага, калі зь імі Малады?
Казаў жа ім і прыповесьць: ніхто ня прышывае латкі ад адзежыны новай да адзежыны старой; інакш і новае разьдзірае і да старой (адзежыны) ня падходзіць латка ад (адзежыны) новай.
Ён жа ўбачыў помыслы іхныя і сказаў чалавеку, які меў сухую руку: устань і выйдзі на сярэдзіну. Ён жа, устаўшы, выйшаў.
Альбо як можаш казаць брату твайму: браце, дай (я) выму парушынку, што ў воку тваім, сам (жа) у воку тваім бервяна ня заўважаеш? Крывадушнік, вымі сьпярша бервяно з вока твайго, і тады добра ўбачыш, (як) вынуць парушынку, што ў воку брата твайго.
Як жа пасланцы Яанавы пайшлі, пачаў гаварыць да народу пра Яана: што глядзець хадзілі (вы) у пустэльню? трысьціну ветрам калыханую?
І, адказаўшы, Ісус сказаў яму: Сымоне! (Я) маю нешта сказаць табе. Ён жа гаворыць: скажы, Настаўнік.
(Ісус жа сказаў:) У аднаго пазыкадаўцы было два даўжнікі: адзін быў вінен пяцьсот дынараў, а другі пяцьдзясят;
Адказаўшы ж Сымон сказаў: думаю, той, катораму больш дараваў. Ён жа сказаў яму: справядліва (ты) рассудзіў.
Ён жа сказаў жанчыне: вера твая ўратавала цябе; ідзі зь мірам.
Ён жа сказаў: вам дадзена пазнаць тайны Гаспадарства Боскага, а астатнім — у прыповесьцях, так што (яны) бачучы, ня бачаць, і чуючы ня разумеюць.
Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: маці Мая і браты Мае — гэта тыя, што слухаюць Слова Боскае і выпаўняюць Яго.
І спытаў яго Ісус, кажучы: як імя тваё? Ён жа сказаў: легіён, таму што шмат дэманаў увайшло ў яго.
Там жа на гарэ пасьвіўся шматлікі гурт сьвіньняў; і (дэманы) малілі Яго, каб дазволіў ім увайсьці ў іх; і дазволіў ім.
І ўпрасіў Яго ўвесь народ Гадарынскага краю адыйсьці ад іх, бо страх вялікі абдымаў іх. Ён жа, увайшоўшы ў човен, вярнуўся.
бо ў яго была адзіная дачка, гадоў дванаццацёх, і яна памірала. Пад час жа хады Ягонай народ ціснуўся да Яго.
падыйшоўшы ззаду, дакранулася да краю вопраткі Ягонай, і ў той жа час крывацеча ў яе спынілася.
Ён жа сказаў ёй: бадзёрся, дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі зь мірам.
Ісус жа, пачуўшы (гэтае), сказаў яму, гаворачы: ня бойся, толькі вер, і (яна) будзе ўратаваная.
Ён жа, выслаўшы ўсіх вон і ўзяўшы яе за руку́, усклікнуў, кажучы: Дзяўчынка! устань!
І былі моцна ўражаны бацькí яе. Ён жа загадаў ім нікому ня гаварыць пра тое, што сталася.
Пачуў жа Гірад чацьвертаўладнік пра ўсё, што робіцца празь Яго і быў зьбянтэжаны, бо нікаторыя казалі, што Яан уваскрос зь мёртвых;
(Ён) жа, узяўшы пяць хлябоў і дзьве рыбы і паглядзеўшы ў неба, багаславіў іх і паламаў і даў вучням, каб раздаць народу.
(Ён) жа спытаўся ў іх: а вы за Каго маеце Мяне? Адказаўшы ж, Пётра сказаў: за Хрыста Божага.
Ісус жа, адказваючы, сказаў: о, родзе няверны і распусны! Дакуль буду з вамі і буду цярпець вас? Прывядзі сюды сына твайго.
Ісус жа, убачыўшы помысел сэрца іхнага, узяўшы дзіця, паставіў яго перад Сабою,
Наступіў жа час набліжэньня дзён забраньня Ягонага, і Ён умацаваў Аблічча Сваё ісьці ў Ярузалім.
А другому сказаў: ідзі за Мною. Той жа сказаў: Госпадзе! дазволь мне перш пайсьці пахаваць бацьку майго.
Сказаў жа (яшчэ) і другі: (я) пайду за Табою, Госпадзе, але перш дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі.
і пыл, што прыстаў да нас зь места вашага абтрасаем вам; аднак (жа) ведайце тое, што наблізілась да вас Гаспадарства Бога.
Сказаў жа (Ён) ім: (Я) бачыў шата́на, які ўпаў зь неба, як маланка.
Ён жа сказаў яму: у Законе што напісана? Як чытаеш?
Ён жа, адказаўшы, сказаў: узьлюбі Госпада Бога твайго ад усяго сэрца твайго і ад усёй душы тваёй, і ўсёю моцаю тваёю, і ўсім розумам тваім, і бліжняга твайго, як самога сябе.
(Ісус) жа сказаў яму: правільна (ты) адказаў; рабі гэтае, і будзеш жыць.
Ён жа, жадаючы сябе апраўдаць, сказаў Ісусу: а хто мой бліжні?
Ён жа сказаў: той, хто ўчыніў міласэрнасьць да яго. Тады сказаў яму Ісус: ідзі і ты рабі гэтак.
(Ён) жа сказаў ім: калі моліцеся, гаварыце: Тата наш, Каторы (ёсьць) на Нябёсах! Няхай сьвяціцца Імя Тваё; няхай прыйдзе Валадарства Тваё; няхай будзе воля Твая, як у Небе, (так) і на зямлі;
Людзям жа, зьбіраючымся ў грамаду, (Ён) пачаў гаварыць: род гэты нягодны, ён шукае знаку, і знак ня будзе яму дадзены, акрамя знаку Ёны прарока.
Хварысэй жа, убачыўшы, зьдзівіўся, што Ён ня зрабіў перад абедам перш абмываньне рук.
Ён жа сказаў: і вам, законьнікам, гора, што накладаеце на людзей цяжары церазмерныя, а самі і адным пальцам вашым ня кранаеце гэтых цяжараў.
Сказаў жа Яму нехта з натоўпу: Настаўнік! скажы брату майму, каб (ён) падзяліўся са мной спадчынай.
Ён жа сказаў яму: Чалавеча! хто паставіў Мяне судзьдзёй ці пасярэднікам між вамі?
Сказаў жа вучням Сваім: пагэтаму кажу вам: ня клапаціцеся (аб сродках) для жыцьця вашага, што будзеце есьці, ні пра цела, што апранеце.
бо гэтага шукаюць усе народы сьвету. Ваш жа Бацька ведае, што (вы) маеце патрэбу ў гэтым.
і вы — падобнымі да людзей, якія чакаюць гаспадара свайго, калі (ён) вернецца зь вясельля, каб як прыйдзе і пастукаецца, зараз (жа) адчынілі яму.
Госпад жа сказаў: дык хто ёсьць верны і разумны аканом, каторага паставіць гаспадар над слугамі сваімі раздаваць своечасова меру хлеба?
Той жа раб, які ведаў волю гаспадара свайго і ня падрыхтаваўся, і ня зрабіў па волі ягонай, будзе біты многа.
Казаў жа і народу: калі (вы) убачыце хмару, падымаючыся з захаду, ураз кажаце: «дождж набліжаецца»; і стаецца гэтак;
Крывадушнікі, аблічча зямлі і неба распазнаваць умееце, як жа часу гэтага ня распазнаецё?
Ён жа, адказаўшы, гаворыць яму: гаспадар! пакінь яе і на гэты год, пакуль я абкапаю яе і абкладу гноем,
(Ён) жа сказаў: да чаго падобна Каралеўства Бога, і да чаго прыпадобню яго?
І нехта сказаў Яму: Госпадзе! няўжо ратуюцца нямногія? Ён жа сказаў ім:
Там будзе рыданьне (плач наўзрыд) і скрыгот зубоў, калі вы ўбачыце Абрагама, Ісагака, Якуба і ўсіх прарокаў ў Каралеўстве Бога, вас жа праганяемымі вон.
Казаў жа (Ён) запрошаным прыповесьць, убачыўшы як (яны) выбіралі першыя мейсцы, гаворачы ім:
Казаў жа (Ён) і запрасіўшаму Яго: калі ты ладзіш абед ці вячэру ня кліч сяброў тваіх, ні братоў тваіх, ні сваякоў тваіх, ні суседзяў багатых, каб і яны цябе ня запрасілі (узаемна) каб ня сталася табе адплата.
Ён жа сказаў яму: нейкі чалавек зладзіў багатую вячэру і запрасіў многіх.
Сын жа сказаў яму: тата! я саграшыў супраць Неба і перад табою і ўжо ня варты называцца сынам тваім.
Той жа сказаў яму: брат твой вярнуўся, і бацька твой зарэзаў укормленае цяля, бо прыняў яго здаровым.
Ён жа, адказаўшы, сказаў бацьку: вось (я) столькі гадоў служу табе і ніколі загадам тваім ня грэбаваў, а ты мне ніколі ня даў казляняці, каб мне з сябрамі маімі павесяліцца.
Ён жа сказаў яму: сынок! ты заўсёды са мною, і ўсё маё — тваё;
Казаў жа і вучням Сваім: адзін чалавек быў багаты, каторы меў аканома, але на яго данесьлі яму, што растрачвае маёмасьць ягоную.
Ён жа сказаў: сто мер алею. І сказаў яму: вазьмі тваю распіску і, сеўшы, хутчэй напішы: пяцьдзясят.
Потым сказаў другому: а ты колькі вінен? Ён жа сказаў: сто мер пшаніцы. І кажа яму: вазьмі тваю распіску і напішы: восемдзясят.
Лягчэй жа небу і зямлі зьнікнуць, чым зьнікнуць (хоць) адной рысачцы з Закону.
Сказаў жа Абрагам: дзіця! прыпомні, што ты (ужо) атрымаў добрае тваё ў жыцьці тваім, а Лазар гэтак жа благое; цяпер жа тут (ён) суцяшаецца, а ты пакутуеш;
(Ён) жа сказаў: дык прашу цябе, тата, каб (ты) паслаў яго ў дом бацькі майго.
Ён жа сказаў: не, тата Абрагаме, але калі хто з умершых прыйдзе да іх, пакаюцца.
Госпад жа сказаў: калі б (вы) мелі веру з гарчычнае зерне, сказалі бы гэтай шаўкоўніцы: будзь выкарчавана з корнем і будзь пасаджана ў мора, і (яна) паслухалася б вас.
Адзін жа зь іх, убачыўшы, што аздароўлены, вярнуўся, моцным голасам славячы Бога,
І, адказаўшы, пытаюцца ў Яго: «дзе, Госпадзе?» Ён жа сказаў ім: «дзе труп (умярцьвёная плоць), там будуць сабраны арлы».
Казаў жа ім і прыповесьць пра тое, што трэба заўсёды маліцца і ня ўпадаць у роспач,
Сказаў жа гэткую прыповесьць да нікаторых, што былі ўпэўненыя аб сабе, што яны праведныя, а другіх паніжалі:
Мытнік жа, стоячы воддаль, ня адважаўся нават вачэй да неба падняць, але біў сябе ў грудзі, кажучы: Божа! будзь міласьцівы нада мною грэшным.
Ісус жа, паклікаўшы іх, сказаў: пусьціце дзяцей прыходзіць да Мяне і ня забараняйце ім, бо гэткіх ёсьць Гаспадарства Бога.
Сказаў жа яму Ісус: чаму называеш Мяне добрым? Ніхто ня добры, толькі адзін Бог.
Ён жа сказаў: усё гэта (я) выканаў ад юнацтва майго.
Ён жа, пачуўшы гэта, моцна зажурыўся, бо (ён) быў вельмі багаты.
Ён жа сказаў: нямагчымае людзям, магчыма Богу.
Сказаў жа Пётра: вось мы ўсё пакінулі і пайшлі ўсьлед за Табою.
Ён жа сказаў ім: Праўду кажу вам: няма нікога, хто пакінуў дом, ці бацькоў, ці братоў, (ці сёстраў), ці жонку, ці дзяцей дзеля Гаспадарства Бога,
А пярэднія крычалі на яго, каб (ён) змоўк. Ён жа яшчэ мацней крычаў: Сын Давідаў, зьлітуйся нада мною!
кажучы: што ты хочаш, каб (Я) зрабіў (табе)? Ён жа сказаў: Госпадзе! каб мне празерыць.
І ён той жа час стаў бачыць і пайшоў за Ім, славячы Бога. І ўвесь народ, убачыўшы (гэтае), аддаў хвалу Богу.
Сказаў жа і гэтаму: і ты будзь (уладаром) над пяцьцю местамі.
(Гаспадар) жа кажа яму: вуснамі тваімі буду судзіць цябе, нягодны раб! Ты ведаў, што я чалавек жорсткі, бяру, чаго ня клаў, і жну, чаго ня сеяў.
І сказалі яму: гаспадар! ён (жа) мае дзесяць мінаў!
кажучы: о, каб ты (Ярузалім) зразумеў хоць у гэты твой дзень, што для міру твайго! Цяпер жа (гэта) укрыта ад вачэй тваіх,
Ён жа, паглядзеўшы на іх, сказаў: дык што ж значыць гэтае напісаньне?: «Ка́мень, Які адкінулі будаўнічыя, Ён стаўся Галавою вугла».
Ён жа сказаў ім: дык аддайце кесарава кесару, а Божае Богу.
І трэйці ўзяў яе. Гэтак жа сама і (ўсе) сямёра ня аставілі дзяцей і памерлі.
Бог жа ня ёсьць Бог мёртвых, але жывых. Бо ўсе Ім жывуць.
Сам жа Давід кажа ў кнізе Псальмаў: сказаў Госпад Госпаду Майму: сядзі праваруч Мяне,
Пагэтаму Давід называе Яго Госпадам, дык як (жа) Ён Сын ягоны?
Убачыў жа і адну бедную ўдаву, якая паклала туды дзьве лепты,
Ён жа сказаў: час наблізіўся, сьцеражыцеся, (каб вы) ня былі ўведзены ў аблуду; бо многія прыйдуць пад Імем Маім, кажучы: Я ёсьць, дык ня ідзіце ўсьлед за імі.
Увайшоў жа шатан у Юду, празванага Іскарыётам, аднаго зь ліку дванаццацёх;
Надыйшоў жа Дзень Праснакоў, у які належала быць заколатай Пасцы.
Ён жа сказаў ім: вось, пры ўваходзе вашым у места сустрэнецца з вамі чалавек, нясучы збан вады; пайдзіце ўсьлед за ім у дом, куды (ён) увойдзе.
Ён жа сказаў ім: каралі народаў валадараць над імі, а тыя, хто гаспадарыць над імі, дабрачынцамі называюцца.
Ён жа сказаў Яму: Госпадзе! з Табою я гатовы і ў вязьніцу і на сьмерць ісьці.
Яны ж сказалі: Госпадзе! вось тут два мечы! Ён жа сказаў ім: даволі.
Ісус жа сказаў Яму: Юда! пацалункам прадаеш Сына Чалавечага?
Ён жа адрокся ад Яго, сказаўшы: жанчына, я ня ведаю Яго.
Калі Ты ёсьць Хрыстос, скажы нам. (Ён) жа сказаў ім: калі вам скажу, ня паверыце;
Сказалі ж усе: дык Ты ёсьць Сын Бога? Ён жа сказаў ім: вы кажаце, Хто Я ёсьць.
Пілат жа запытаў Яго, кажучы: Ты ёсьць Кароль жыдоў? Ён жа, адказаўшы яму, сказаў: ты кажаш.
Пілат жа, пачуўшы пра Галілею, спытаўся: хíба Гэты Чалавек галілеяц?
Гірад жа, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо на працягу доўгага часу (ён) хацеў убачыць Яго, бо шмат чуў пра Яго, і спадзяваўся ўбачыць цераз Яго які-небудзь знак.
Гірад жа з жаўнерамі сваімі, зьняважыўшы і наглуміўшыся над Ім, накінуўшы на Яго сьветлую вопратку, адаслаў Яго да Пілата.
Пілат жа, склікаўшы архірэяў і начальнікаў і народ,
Ісус жа казаў: Тата Мой! Даруй ім, бо (яны) ня ведаюць, што робяць. І тыя, што дзялілі вопраткі Ягоныя, кінулі жэрабя.
І стаяў народ, назіраючы. Насьміхаліся ж (зь Яго) разам зь імі і начальнікі, кажучы: іншых выратоўваў, няхай (жа) Сябе Самога выратуе, калі Ён Хрыстос, Божы абранец.
Быў жа і надпіс над Ім напісаны літарамі грэцкімі, і рымскімі, і жыдоўскімі: Гэты ёсьць Кароль жыдоў.
І вось у той жа дзень двое зь іх ішлі ў сяло, якое знаходзілася ў стадыях шасьцідзясяці ад Ярузаліму і называлася Эмаус.
(Ён) жа сказаў ім: пра што гэта вы, ідучы, разважаеце між сабою, і чаго вы (такія) засмучоныя?
І, устаўшы, у той жа час вярнуліся ў Ярузалім і знайшлі сабраных разам адзінаццаць, і тых, (што былі) зь імі,
Быў жа Піліп з Бэтсаіды, зь места Андрэявага і Пётравага.
Ён жа гаварыў пра Сьвяцілішча Цела Свайго.
Быў жа із хварысэяў чалавек, начальнік жыдоўскі, імя яму Мікадым.
Быў жа і Яан, каторы хрысьціў у Эноне, нядалёка ад Саліму, бо вады там было шмат, і прыходзілі і былі ахрышчаны;
Жанчына кажа Яму: Госпадзе! Ты й зачэрпнуць ня маеш (чым), а студня — глыбокая: адкуль жа Ты маеш ваду жывую?
Ён жа сказаў ім: Я маю страву есьці, якой вы ня ве́даеце.
Ёсьць жа ў Ярузаліме ля авечай брамы купальня, што завецца па жыдоўску Бэтэзда, (што) мае пяць паветак (на стаўбах).
Быў жа там нейкі чалавек, што быў у хваробе трыццаць восем гадоў.
Ісус жа адка́заваў ім: Бацька Мой дагэтуль робіць, і Я раблю.
Узыйшоў жа Ісус на гару і там сядзеў з вучнямі Сваімі.
Казаў жа Ён гэта, выпрабоўваючы яго, бо Сам ведаў, што хацеў зрабіць.
Ісус жа сказаў: скажэце людзям пасядаць. Было ж багата травы на тым мейсцы. І вось пасядалі мужчыны лікам каля пяцёх тысячаў.
Ісус жа, ведаючы, што хочуць прыйсьці і ўзяць Яго, каб зрабіць Яго каралём, ізноў адыйшоўся на гару Сам адзін.
Як жа настаў вечар, вучні Ягоныя зыйшлі да мора
Сказаў жа ім Ісус: Праўду, Праўду кажу вам: ня Масе́й даў вам хлеб ізь Неба, але Бацька Мой дае вам Сапраўдны Хлеб ізь Неба;
Сказаў жа ім Ісус: Я ёсьць Хлеб Жыцьця; хто прыходзе да Мяне, зусім ня бу́дзе галодны, і хто верыць у Мяне, зусім ня бу́дзе прагнуць ніколі.
і казалі (яны): ці ня Ісу́с ёсьць Ён, сын Язэпаў, ба́цьку й матку Якога мы ведаем? Як жа Ён кажа гэта: Я зыйшоў зь Неба?
Адказаў жа Ісус і сказаў ім: ня гудзе́це міжы сабою;
Я ёсьць Хлеб Жывы, Хто зь Неба зыйшоў: калі хто есьць гэты Хлеб, будзе жыць навекі. А Хлеб жа, Які Я дам, ёсьць Цела Маё, Каторае Я дам за жыцьцё сьвету.
Сказаў жа ім Ісус: Праўду, Праўду кажу вам: (калі) ня бу́дзеце есьці Цела Сына Чалавечага і (ня) бу́дзеце піць Крыві Ягонай, ня бу́дзеце мець Жыцьця ў сабе.
Гаварыў жа Ён пра Юду Сымонавага Іскарыёта, бо гэты хацеў прадаць Яго, будучы адзін з дванаццацёх.
Тады кажа ім Ісус: Мой час яшчэ ня прыйшо́ў, ваш жа час заўсёды ёсьць гатовы;
Але Яго (мы) ведаем, адкуль Ён ёсьць; Хрыстос жа, калі прыйдзе, ніхто ня бу́дзе ведаць, адкуль Ён ёсьць.
Ісус жа пайшоў на гару Аліўную.
Прыводзяць жа кніжнікі і хварысэі да Яго жанчыну, (якую) злавілі на чужалостве, і, паставіўшы яе пасярэдзіне,
Сказаў жа ізноў ім Ісус: Я адыходжу, і (вы) будзеце шукаць Мяне, і ў грэху вашым паўміраеце. Куды Я йду, вы ня мо́жаце прыйсьці.
сказаў жа Я вам, што (вы) паўміраеце ў грахах вашых; бо калі ня паве́рыце, што Я ёсьць (Ён), паўміраеце ў грахах вашых.
(Яны) адказалі Яму: мы семя Абрагамавае, і нікому ніколі ня былí рабамі; як (жа) Ты кажаш: станецеся вольнымі?
І вось ізноў пыталіся ў яго такжа хварысэі, як (ён) стаў бачыць. Ён жа сказаў ім: мяшанíну паклаў Ён на вочы мае, і (я) ўмыўся і бачу.
Кажуць (яны) сьляпому ізноў: што кажаш аб Ім ты, што Ён адчыніў табе вочы? Той жа сказаў: Ён ёсьць Прарок.
І спыталі (яны) іх, кажучы: ці гэта сын ваш, (пра) якога вы кажаце, што (ён) нарадзіўся сьляпы? Як жа (ён) цяпер бачыць?
Ён жа адказаў і сказаў: ці Ён ёсьць грэшнік, ня ве́даю, адно ведаю, што быўшы сьляпы, цяпер (я) бачу.
Сказаў жа яму Ісус: і (ты) бачыў Яго, і Той, Хто гаворыць з табою, (гэта) ёсьць Ён.
Ён жа сказаў: веру, Госпадзе! і пакланіўся Яму.
Сказаў ім Ісус: калі б (вы) былі сьляпыя, ня мелі бы грэху; цяпер жа (вы) кажаце: (мы) бачым. І вось грэх ваш застаецца.
за чужым жа ня по́йдуць, але ўцякуць ад яго, бо ня ве́даюць чужога голасу.
Быў жа адзін хворы Лазар ізь Бітані, ізь сяла Марылі й Марты, сястры ейнай.
Ісус жа любіў (Боскай любоўю) Марту і сястру яе, і Лазара.
Ісус жа, як угледзіў яе, (што) плача і прыйшоўшых разам зь ёю юдэяў, (што) плачуць, Сам затужыў духам і глыбока расчуліўся,
Ісус жа, ізноў тужачы Сам у Сабе, прыходзе да магілы; была ж гэта пячора, і камень ляжаў на ёй.
І вось узялі камень, дзе быў ляжаў нябожчык. Ісус жа ўзьвёў вочы да Вышыні і сказаў: Тата Мой, дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне.
Адзін жа зь іх, нехта Каяхва, будучы ў той год архірэем, сказаў ім: вы ня ве́даеце нічога,
І вось там Яму прыгатавалі вячэру, і Марта паслугоўвала, Лазар жа быў адным із супачываючых зь Ім за сталом.
Ісус жа, знайшоўшы маладога асла, сеў на яго, як ёсьць напісана:
Ісус жа крычаў і сказаў: хто верыць у Мяне, ня ў Мяне́ верыць, але ў Таго, Хто паслаў Мяне.
Быў жа ляжаў ля грудзёў Ісусавых адзін з вучняў Ягоных, якога Ісус любіў.
Суцяшальнік жа, Дух Сьвяты, Якога пашле Бацька ў Імя Маё, Ён навучыць вас усяго і напомніць вам усё, што Я сказаў вам.
Цяпе́р жа да Цябе іду і гэтае кажу на сьвеце, каб (яны) мелі Радасьць Маю поўную ў сабе.
Ня за іх жа толькі прашу, але й за тых, што будуць верыць у Мяне па слову іхнаму.
Ведаў жа гэтае мейсца і Юда, які прадаў Яго, бо Ісус часта зьбіраўся там з вучнямі Ягонымі.
Ісус жа, ведаючы ўсё, што прыходзе на Яго, выйшаўшы, сказаў ім: каго шукаеце?
Яму адказалі: Ісуса Назарэя! Ісус кажа ім: Я ёсьць (Ён)! Стаяў жа зь імі і Юда, які прадаў Яго.
Як жа Ён сказаў ім: Я ёсьць (Ён), яны адступіліся назад і ўпалі на зямлю.
Сымон жа Пётра, маючы меч, выцягнуў яго і ўдарыў слугу архірэявага, і адсек яму правае вуха; было ж імя слугі таго Малх.
Ісус жа сказаў Пётру: укладзі меч твой у похву. Чару, што даў Мне Бацька, няўжо Я ня вып’ю яе?
Быў жа Каяхва той, які парадзіў жыдам, што лепш аднаму чалавеку загінуць за гэты народ.
Ішоў жа за Ісусам Сымон Пётра і другі вучань; вучань жа гэны быў знаёмы архірэю і ўвайшоў з Ісусам на архірэйскі падворак,
Стаялі ж рабы і слугі, распаліўшы агонь з вугольля, бо было зябка, і грэліся. Быў жа зь імі Пётра, стоючы і грэючыся.
Як жа Ён сказаў гэтае, адзін із слугаў, што стаяў блізка, ударыў Ісуса па Абліччу, сказаўшы: так Ты адказваеш архірэю?
Быў жа Сымон Пётра, стаяў і грэўся. Сказалі тады яму: ці і ты ня з ву́чняў Ягоных? Ён адрокся і сказаў: я? не!
Тады ізноў Пётра адрокся; і зараз (жа) прапяяў певень.
Ёсьць жа ў вас звычай, каб (я) аднаго звальняў вам на Пасху. Дык хочаце, звольню вам Караля жыдоў?
Як жа ўбачылі Яго архірэі і слугі (іхныя), закрычалі, кажучы: укрыжуй Яго, укрыжуй! Пілат кажа ім: вазьміце Яго вы і ўкрыжуйце, бо я ня знахо́джу ў Ім (ніякае) віны.
Як жа Пілат пачуў гэтае слова, (ён) яшчэ больш спужаўся.
Пілат жа напісаў і надпіс і паставіў на крыжу. Было ж напісана: Ісус Назарэй, Кароль жыдоў.
Жаўнеры ж, як укрыжавалі Ісуса, узялі вопратку Ягоную і зрабілі чатыры часткі — кожнаму жаўнеру частка, дый хітон; быў жа хітон ня шыты, (але) увесь вытканы ад верху.
Ісус жа, угледзіўшы матку (Сваю) і вучня, (што) стаіць побач, якога Ён любіў, кажа матцы Сваёй: жанчына! вось сын твой.
Як жа Ісус узяў воцату, Ён сказаў: Збылося! і, нахіліўшы галаву, аддаў Дух.
але адзін із жаўнераў дзідаю прабіў Яму Бок, і ўраз жа выцякла Кроў і Вада.
Быў жа сад на тым мейсцы, дзе Ён быў укрыжаваны, і ў тым садзе новая магіла, у якой яшчэ ніхто ня быў паложаны.
А Марыля стаяла звонку ля магілы, (і) плакала; як жа плакала, нахінулася ў магілу.
Быў жа вечар таго дня, першага дня тыдня, калі дзьверы (дому), дзе сабраліся вучні (Ягоныя), былі запёртыя ад страху (перад) жыдамі, прыйшоў Ісус і стануў пасярэдзіне і кажа ім: Мір вам!
Ён жа сказаў ім: закіньце сетку па правы бок чаўна, і зловіце. Пагэтаму яны закінулі, ды ўжо ад мноства рыбы ня маглí яе выцягнуць.
Тады той вучань, якога любіў Ісус, кажа Пётру: Ён — Госпад. Сымон жа Пётра, пачуўшы, што Ён — Госпад, падпераза́ўся верхнім адзеньнем, бо быў у споднім, і кінуўся ў мора;
Ісус кажа ім: ідзіце, сьнедайце. (З) вучняў жа ніхто ня адва́жыўся папытацца (ў) Яго: хто — Ты? ведаючы, што Ён ёсьць Госпад.
Ісус жа прыходзіць і бярэ хлеб, і дае ім; таксама й рыбу.
якія і сказалі: мужчыны галілейцы! што (вы) стаіце і глядзіце на неба? Гэты Ісус, забраны ад вас на Неба, прыйдзе такім жа чынам, як (вы) бачылі Яго ўзыходзячым на Неба.
ён жа атрымаў зямлю як узнагароду за няправеднасьць і раздуўшыся рынуўся, і лопнуў жывот (ягоны), і вываліліся ўсе вантробы ягоныя.
Як жа мы чуем кожны сваю гаворку, у якой народжаны?
Быў жа страх у кожнай душы. І многа цудаў і знакаў чынілася цераз Апосталаў.
Ён жа пільна ўзіраўся на іх, чакаючы што-небудзь ад іх атрымаць.
І, узяўшы яго за правую руку́, падняў (яго), і ўраз жа былі ўмацаванымі ягоныя ступні і шчыкалаткі,
Бог жа, як прадказаў цераз вусны ўсіх Сваіх Прарокаў пацярпець Хрысту, учыніў так.
Ангел жа Госпада ноччу адчыніў дзьверы вязьніцы і, вывеўшы іх, сказаў:
Якуб жа пачуўшы, што ёсьць збожжа ў Ягіпце, паслаў спачатку ба́цькаў нашых,
Масей жа ўбачыўшы зьдзівіўся з уявы; калі ж ён падыходзіў разгледзіць, быў да яго Голас Госпада:
Госпад жа сказаў яму: скінь абутак з ног тваіх, бо мейсца на якім ты стаіш, ёсьць зямля сьвятая.
Салямон жа пабудаваў Яму Дом.
(Ён) жа, будучы поўны Духа Сьвятога, уце́міўшы по́зірк на Неба, угледзіў Славу Бога і Ісуса, стоючы праваруч Бога
Саўл жа пахваляў забойства ягонае. І сталася ў той дзень вялікае перасьледаваньне царквы ў Ярузаліме. Дык усе апрача Апосталаў былі расьцярушаны па землях Юдэі і Самары.
Саўл жа нішчыў царкву і, уваходзячы ў дамы ды цягнучы мужчын і жанчын, аддаваў у вязьніцу.
Піліп жа сыйшоўшы ў места Самары дабравесьціў ім Хрыста.
Ангел жа Госпада сказаў Піліпу кажучы: устань ды ідзі напаўдзён на дарогу, што спускаецца зь Ярузаліму ў Газу, яна бязьлюдная.
Ён жа сказаў: як жа (я) магу (разумець), калі ніхто ня растлумачыў мне? І папрасіў Піліпа ўзьлезьці (і) сесьці побач зь ім.
Піліп жа апынуўся ў Азоце і праходзячы дабравесьціў усім местам аж да прыходу свайго ў Кесару.
(Ён) жа сказаў: Хто Ты, Госпадзе? А Госпад сказаў: Я ёсьць Ісус, Якога Ты перасьледуеш. Цяжка табе ісьці супраць ражна.
Быў жа ў Дамаску адзін вучань на імя Гананя. І сказаў яму Госпад у зьяве: Гананя! Ён жа сказаў: вось я Госпадзе!
Госпад жа сказаў яму: ідзі, бо ён ёсьць выбраная Мне судзіна, каб несьці Імя Маё перад паганамі і валадарамі, і сынамі Ізраэля,
І ўраз жа нібы луска́ з вачэй яму апа́ла, і (ён) ізноў ураз жа празерыў і ўстаўшы быў ахрышчаны
Саўл жа, зьявіўшыся ў Ярузаліме, намагаўся прыстаць да вучняў, але ўсе баяліся яго, ня веручы, што ён ёсьць вучань.
і адважна прапаведуючы ў Імя Госпада Ісуса; абвяшчаў жа і спрачаўся з элліністамі; а тыя маніліся забіць яго.
Знайшоў жа (ён) там аднаго чалавека на імя Энэй, які восем гадоў ляжаў у пасьцелі, бо быў спаралізава́ны.
Быў жа ў Кесары нейкі мужчына імем Карнэль, сотнік, із кагорты называнай Італійскай
Ён жа глянуўшы на яго і спалохаўшыся сказаў: Хто Ты Госпадзе? а (той) сказаў яму: малітвы твае і міласьціны твае прыйшлі на памяць перад Богам.
Дык я ўраз жа паслаў да цябе, і ты добра зрабіў, што прыйшоў. Дык зараз усе мы знаходзімся перад Богам каб выслухаць усё, што зага́дана табе ад Бога.
Гірад жа пашукаўшы і ня знайшоўшы яго, асудзіў вартаўнікоў і загада́ў сказьніць (іх). І перабраўшыся зь Юдэі ў Кесару застава́ўся (там).
Ангел жа Госпада зьнячэўку паразíў яго за тое, што ня аддаў хвалы Богу і, зае́дзены чарвякамі, (ён) сканаў.
Але Саўл, ён жа і Паўла, напоўніўшыся Духам Сьвятым і паўзіраўшыся на яго,
Дык вось, цяпер Рука Госпада на табе, і будзеш ты сьляпы, і ня ўгледзіш сонца ажно да пары. І ўраз жа найшлі на яго цемра і змрок, і блукаючыся, шукаў павадыра.
Выйшаўшых жа з сынагогі жыдоўскай пагане прасілі, каб і ў другую суботу гаварылі ім словы гэтыя.
Асьмеліўшыся ж, Павал і Барнаба сказалі: да вас першых павінна было быць сказана Слова Бога. Дык як жа вы адвяргаеце яго і робіце сябе нявартымі вечнага жыцьця? Дык вось, мы зварачаемся да паганаў.
Як жа адбыла́ся працяглая спрэчка Пётра, устаўшы, сказаў ім: мужчыны браты! вы ведаеце што ад пачатковых дзён Бог выбраў сярод нас, каб праз мае вусны пагане пачу́лі слова Эвангельля і ўве́рылі,
Вось жа (мы) паслалі Юду і Сілу, і яны абвесьцяць (вам) тое і словам.
Як жа паба́чыў (ён) гэту зьяву, (мы) ураз жа вырашылі ісьці ў Македоню, сумесна ўразумеўшы, што паклікаў нас Госпад абвяшчаць ім Эвангельле.
адтуль жа ў Піліппы, што ёсьць першае места тае часткі Македоні — калёнія. І былí мы ў гэтым месту некалькі дзён.
Як жа наступіў дзень, паслалі ваяводы слуг мескіх, кажучы: звольні людзей гэных.
І турэмшчык абвясьціў словы гэтыя Паўлу: прыслалі ваяводы каб (вы) былі вызвалены зараз жа. Пагэтаму, выйшаўшы, ідзіце зь мірам.
І браты зараз жа ноччу адправілі Паўла і Сілу ў Бярыю, якія прыйшоўшы пайшлі ў жыдоўскую сынагогу.
Госпад жа сказаў Паўлу ў зьяве ўначы: ня бойся, але прамаўляй ды ня змаўкай,
Суправаджаў жа яго аж да Азіі Сапатр бярыец, (із) тэссалонцаў Арыстарх і Сэкунд; і Гай дэрбянін і Цімахвей; азійцы ж Тыхік і Трахім.
Як жа прыйшлі мы да Ярузаліму, браты з радасьцю прынялі нас.
Як жа меліся скончыцца сем дзён, жыды, што былі з Азіі, убачыўшы яго ў Сьвятыні, падбура́лі ўвесь народ і узлажылі на яго ру́кі,
(Дык) ён ураз жа, узяўшы жаўнераў і сотнікаў, пабег на іх. Яны ж, убачыўшы тысячніка і жаўнераў, перасталі зьбіваць Паўлу.
Перад уваходам у крэпасьць Паўла кажа тысячніку: ці можна мне нешта сказаць табе? Той жа сказаў: (ты) умееш пагрэцку?
Калі ж той дазволіў, Паўла, стануўшы на ўсходах, даў знак рукою да народу. Як жа сталася вялікая цішыня, прамовіў у жыдоўскай мове, кажучы:
І (я) сказаў: што (мне) зрабіць, Госпадзе? Госпад жа сказаў да мяне: устаўшы, ідзі да Дамаску; і там табе будзе ска́зана ўсё, што назна́чана табе зрабіць.
Ён жа сказаў: Бог ба́цькаў нашых выбраў цябе, каб пазнаў (ты) Волю Ягоную і ўбачыў Справядлівага, і пачуў Голас з Вуснаў Ягоных,
Прыйшоўшы ж тысячнік сказаў яму: скажы мне, ці ты рымскі грамадзянін? Ён жа сказаў: але́.
Архірэй жа Гананя загадаў тым, што стаялі каля яго, біць яго ў вусны.
І ў той жа час спадзяваўся, што дастане грошы ад Паўлы, каб звольніў яго, дык часта заклікаючы яго гутарыў зь ім.
Хвэст жа прыбыўшы ў правінцыю цераз тры дні ўзыйшоў з Кесары ў Ярузалім.
Ён (жа) апраўдываўся, што ні ў чым ня саграшыў ані супраць Закону жыдоўскага, ані супраць Сьвятыні, ані супраць кесара.
Я ж сказаў: Хто Ты, Госпадзе? Ён жа сказаў: Я ёсьць Ісус, Якога ты перасьледуеш;
Ён жа кажа: ня шалею, вяльможны Хвэсьце, але кажу словы праўды і мудрасьці,
Як жа было прысуджана нам плысьці ў Італію, дык Паўлу і нікаторых іншых вязьняў аддалі сотніку на ймя Юлі з кагорты імператара.
Як жа бура крэпка кíдала нас, назаўтрае пачалі выкідваць (груз),
Цяпер жа раджу вам бадзёрыцца, бо ня загіне ніводная душа із вас, апрача карабля.
Як жа ў чатырнаццатую ноч мы былі (яшчэ) насíмымі па Адрыятыцкім моры, каля апоўначы матросы пача́лі дагадывацца, што набліжаемся да нейкай зямлі.
Як жа настаў дзень (яны) ня пазнавалі зямлі; убачылі ж нейкую затоку меўшую ўзьбярэжжа, да якога і вырашылі, калі (гэта) магчыма, прыстаць з караблём.
У жаўнераў жа быў наме́р, каб вязьняў пазабіваць, каб хто выплыўшы ня ўцёк.
Навакол жа таго мейсца былі землі начальніка вострава на імя Публій, які, прыняўшы нас тры дні прыязна частаваў.
Як жа жыды супрацівіліся, дык я быў прыму́шаны паклікацца на кесара, (але) ня для таго, каб у чым абвінаваціць мой народ.
цярплівасьць жа хай мае поўнае дзе́яньне, каб вы былі бяззага́ннымі і даскана́лымі, бязь ніякае нястачы.
Няхай жа хва́ліцца брат паніжаны сваёй высокасьцяй,
бо (ён) разглядзеў сябе ды ўраз (жа) забыўся, які ён.
Із тых жа вуснаў выходзіць багаслаўленьне і праклён. Ня павінна, браты мае, гэта так быць.
Плод жа праведнасьці ў міры сеецца тымі, што мір робяць.
цяпер жа вы ганарыцеся самахвальствам вашым. Усякае такое самахвальства ёсьць зло.
Для вас жа, веручых, Ён — каштоўнасьць; а для няверучых — Камень, Які адкінулі будаўнічыя, Ён стаўся Галавою вугла
Таксама і вы, малодшыя (па падпарадкаваньню), падпара́дкуйцеся старшыням; і ўсе, адзін аднаму падпара́дкуючыся, падперажыцеся сьціпласьцяй, бо Бог ганарлівым супрацьста́віцца, пакорным жа дае Багадаць.
Бог жа ўсякай Багадаці, што паклікаў нас у вечную Сваю Славу ў Хрысьце Ісусе, вас, кароткачасова адпакутаваўшых, няхай удасканаліць вас, угрунтуе, умацуе, хай зробіць няпахіснымі.
Справядлівым жа лічу, да таго часу пакуль знаходжуся ў гэтай (цялеснай) будыніне заахвочваць вас напамінаньнем,
Дакор жа атрымаў у сваім бяззаконьні: бязмоўная асьліца, прагаварыўшы голасам чалавека, спыніла няразважлівасьць гэтага прарока.
Напомніць жа хачу вам, якія аднойчы даведаліся гэта, што Госпад вызваліўшы народ зь зямлі Эгіпту, потым загубіў тых, што ня верылі.
Прарочыў жа і пра іх сёмы ад Адама Янох, кажучы: «вось, прыйшоў Госпад зь мірыядамі сьвятых Сваіх
другіх жа ратуйце страхам, выхопліваючы з агню, нянавідзячы на́ват вопратку, апага́неную целам.
Ведаем жа, што суд Бога робіцца па праўдзе (у адносінах) да тых, хто робіць такія (учынкі).
тым жа, што сварліўцы і няпакорлівыя праўдзе, але падпарадкоўваюцца нягоднасьці — лютасьць і гнеў.
і бацькам абразаньня, тых, што ня толькі абрэзаныя, але і жывуць па (таму жа) ладу жыцьця веры ў няабразаньні бацькі нашага Абрагама.
Закон жа прыйшоў пасьля, (і) такім чынам узрасла (веліч) грэху. Калі ж узрос грэх, стала церазмерна збыткаваць Багадаць.
Хай ня будзе (такога)! Мы, каторыя памерлі для грэху, як (жа) яшчэ будзем жыць у ім?
Цяпер жа вызваліўшыся ад грэху і стаўшы рабамі Богу, маеце плод ваш — на асьвячэньне, а канец (ягоны) — жыцьцё вечнае.
цяпер жа мы вызвалены ад Закону, памершы (для яго), якім былі зьвязаны, каб служыць нам (Богу) па-новаму ў духу, а ня па старой літары.
Ведаем жа, што тым, хто любіць Бога, пакліканым паводля (Ягонай) волі, усё садзейнічае на дабро.
каторых жа Ён наперад вызначыў, тых і прыклікаў; а каторых прыклікаў, тых і апраўдаў, каторых жа апраўдаў, тых і праславіў.
Той, Каторы ня пашкадаваў Свайго Сына, але за ўсіх нас аддаў Яго, як жа ня падаруе (дасьць) нам разам зь Ім і ўсё?
Што ж скажам? Пагане, якія ня імкнуліся да праведнасьці, дасягнулі праведнасьці; праведнасьць жа ад веры.
Ізраэль жа, які імкнуўся да праведнасьці паводля Закону, праведнасьці (паводля) Закону ня дасягнуў.
Як жа будуць клікаць (Таго), у Каторага ня ўверавалі? Як жа павераць у (Таго), пра Каторага ня пачулі? Як жа пачуюць бяз абвяшчаючага?
Як жа будуць абвяшчаць, калі ня будуць пасланыя? Як напісана: «Як прыгожыя ногі тых, хто дабравесьцяць мір, дабравесьцяць добрае!» (Гісая 52:7).
Такім жа чынам і ў цяперашні час захавалася рэшта па выбраньню Багадаці.
Калі ж адхіненьне іхнае — замірэньне сьвету, чым (жа зьяўляецца) прыняцьце, калі ня жыцьцём ізь мёртвых?
Як і вы некалі былі няпаслухмянымі Богу, цяпер жа (вы) памíлаваныя дзеля іхнай няпаслухмянасьці,
Ня будзем жа больш судзіць адзін аднаго, але лепш падумайце аб тым, як бы ня ставіць перад братам перашкоду альбо спакусу.
Бог жа надзеі (нашай) хай напоўніць вас усялякай радасьцяй і мірам у веры, каб сілаю Духа Сьвятога ўзбагаціць вас надзеяй.
Цяпер жа больш ня маючы поля працы ў гэтых краінах, і з даўных гадоў маючы жаданьне прыйсьці да вас,
Бог жа міру са ўсімі вамі. Амін.
Бог жа міру скрышыць шата́на пад нагамі вашымі ў хуткім часе. Багадаць Госпада нашага Ісуса Хрыста з вамі. (Амін).
а мы апавяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, для жыдоў — Камень спатыканьня, для эллінаў жа — глупства,
Мудрасьць жа мы апавяшчаем сярод дасканалых: мудрасьць жа ня веку гэтага і ня ўладаў веку гэтага зьнішчаемых,
Нам жа Бог адкрыў (гэта) праз Духа Свайго; бо Дух усё дасьле́дуе, і глыбіні Бога.
Духовы (чалавек) судзіць аб усіх; сам жа нікім ня (можа быць) асуджаным.
Вы ўжо перанасычаны, ужо разбагацелі, вы (ужо) бяз нас запанавалі. О, каб жа вы (і сапраўды) запанавалі, каб і мы разам з вамі запанавалі.
Цяпер жа я напісаў вам ня мець лучнасьці з (тым), калі хто, называючыся братам, ёсьць блудадзей, альбо хапуга, альбо балванаслужка, альбо зламоўны, альбо п’яніца, альбо рабаўнік; з такім нават ня есьці разам.
Вонкавых жа будзе судзіць Бог. Дык выкіньце распуснага спасярод вас.
Бог жа і Госпада ўваскрасіў, і нас уваскрэсіць сілаю Сваёю.
Тым жа, хто ўзяў шлюб, загадаваю ня я, а Госпад: жонцы ня разводзіцца з мужам, —
Кажу ж гэта для вашай жа карысьці: ня для таго, каб накінуць на вас пятлю, але для годнага і бясперапыннага (служэньня) Госпаду, ня адхіляючыся.
(Таму) аднаму́ даецца Духам слова мудрасьці, другому ж слова веданьня тым жа самым Духам;
другому ж вера тым самым жа Духам, іншаму ж дары аздараўленьняў тым жа самым Духам;
Ня можа вока сказаць руцэ: «ты мне ня патрэбна», ці зноў (жа) — галава нагам: «вы мне ня патрэбны».
Цяпер жа прабываюць (у нас) гэтыя тры: вера, надзея, любоў; а любоў зь іх — большая.
Цяпер жа, браты, калі я прыйду да вас гаворачы мовамі, якую прынясу вам карысьць, калі ня буду вам гаварыць ці то адкрыцьцём, ці то веданьнем, ці то прароцтвам, ці то навукаю?
У вас жа, магчыма, пажыву, або нават перазімую, каб вы мяне правялі, куды пайду.
Калі ж мы церпім уціск, дык дзеля вашага суцяшэньня і выратаваньня, якое адбываецца цераз ператрываньне тых жа пакутаў, якія і мы трываем. Калі мы суцяшаемы, дык дзеля вашага суцяшэньня і збаўленьня. І надзея нашая на вас цьвёрдая,
Той жа, Хто ўмацоўвае нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас (ёсьць) Бог,
для адных пах сьмерці на сьмерць, для другіх жа пах жыцьця на жыцьцё. І хто здатны на гэта?
Маем жа (мы) скарб гэты ў гліняных пасудзінах, каб веліч сілы была (бачна) у Бога, а ня ў нас:
Маючы той жа дух веры, як напíсана: «паверыў я, таму і сказаў»; і мы верым, таму і гаворым,
Адплаціце тым жа, — кажу як дзецям, — расшырцеся і вы.
Сам жа я, Павал, які ў вашай прысутнасьці сьціплы, а ў вашай адсутнасьці строгі да вас, (цяпер) угаворваю вас зь мяккасьцю і лагоднасьцю Хрыстовай,
Узыйшоў жа я паводля адкрыцьця і выклаў ім Эвангельле, якое апавяшчаю сярод паганаў, і асабліва аўтарытэтным, як бы ня (сталася), што я марна намагаюся альбо намагаўся.
Як жа вы былі шчасьлівымі! І сьведчу вам, што, калі б гэта было магчымым, вы бы, вырваўшы вочы свае, адда́лі б іх мне.
Плод жа Духа ёсьць: любоў, радасьць, мір, доўгацярплівасьць, зычлівасьць, дабрыня, вера,
І Ён прызначыў адных Апосталамі, другіх прарокамі, іншых жа эвангелістамі, а другіх пастухамі і настаўнікамі,
Яго я спадзяюся зараз жа паслаць, як толькі даведаюся, што будзе са мною.
молячыся ў той жа час і аб нас, каб Бог адчыніў нам дзьверы для слова, каб нам апавяшчаць тайну Хрыста, з-за якой я і ў кайданах;
(паслаў жа разам) з Анісімам, верным і любасным братам, які ёсьць ад вас. Яны раскажуць вам усё пра тутэйшыя справы.
Сам жа Бог і Бацька наш, і Госпад наш Ісус Хрыстос хай накіруе шлях наш да вас.
Бо вы і робіце гэта з усімі братамі па ўсёй Македоніі. Молім жа вас, браты, пасьпяваць у гэтым яшчэ больш
Бо калі будуць казаць: «мір і бясьпека», тады зьнянацку спасьцігне іх загуба, гэтак жа як родавыя мукі спасьцігаюць цяжарную, — і ня змогуць унікнуць (ад адказнасьці).
Просім жа вас, браты, паважаць тых, што (духова) працуюць сярод вас, і тых, якія пастаўлены над вамі ў Госпадзе, і настаўляюць вас,
Молім жа вас, браты, настаўляйце бясчынных, падбадзёрвайце маладушных, падтрымлівайце слабых, будзьце доўгацярплівыя да ўсіх.
Сам жа Бог Міру хай асьвяціць вас ва ўсёй поўніцы, і цалкам ваш дух і душа, і цела хай будуць захаванымі бяззаганнымі ў прыход Госпада нашага Ісуса Хрыста.
Молім жа вас, браты, адносна прыходу Госпада нашага Ісуса Хрыста і адносна нашай зборкі да Яго,
Сам жа Госпад наш Ісус Хрыстос і Бог, і Бацька наш, Які ўзьлюбіў нас і даў нам суцяшэньне вечнае і надзею добрую ў Багадаці,
Сам жа Госпад хай накіруе сэрцы вашыя да любві Бога і да цярплівасьці Хрыста.
Загадваем жа вам, браты, Імем Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб вы ўхіляліся ад кожнага брата, які жыве бясчынна, а ня паводля навукі, якую ён прыняў ад нас.
Гэтакім жа мы загадваем і просім Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, каб яны, моўчкі працуючы, елі свой хлеб.
Сам жа Госпад Міру хай дасьць вам Мір і ва ўсім і ва ўсякім выпадку. Госпад з усімі вамі!
Ведаем жа, што Закон добры, калі хто ім законна карыстаецца,
Дух жа ясна кажа, што ў апошнія часы адступяцца нікаторыя ад веры, прыслухоўваючыся да духаў абманшчыкаў і да вучэньняў дэманаў,
Маладым жа ўдовам адмаўляй, бо яны, маючы юрлівыя пачуцьці, ставяцца да Хрыста хванабэрліва і жадаюць шлюбу,
І ў той жа час яны прызвычайваюцца гультайнічаць, ходзячы ад дому да дому; і ня толькі прызвычайваюцца гультайнічаць, але яны і пляткаркі і цікаўныя і гавораць чаго ня сьлед.
Юнацкіх жа пажадлівасьцяў пазьбягай; але трымайся праведнасьці, веры, любові, міру са ўсімі, хто прыклікае Госпада ад чыстага сэрца.
Сказаў жа нехта зь іх самых, іхны прарок: «крыцяне — заўсёды ілгуны, лютыя зьвяры, лянівыя вантробы».
Дурных жа спрэчак пра радаводы, а таксама спрэчак і сварак адносна Закону, пазьбягай; бо яны бяскарысныя і марныя.
Засьведчыў жа недзе нехта, кажучы: «Што ёсьць чалавек, што Ты па́мятаеш яго, альбо сын чалавечы, што Ты клапоцішся пра яго?
а Хрыстос — як Сын над домам Ягоным, дом жа Ягоны — мы, калі толькі адвагу і пахвалу надзеі цьвёрда да канца захаваем.
Бо ўсякі архірэй, які выбіраецца зь людзей, дзеля людзей жа і пастаўляецца перад Богам, каб прыносіць дары і ахвяры за грахі;
Жадаем жа, каб кожны з вас выявіў рупнасьць і поўную ўпэўненасьць у надзеі да канца.
І тут дзесяціны бяруць людзі сьмяротныя, там жа (ёсьць той), пра якога засьведчана, што ён жыве.
Цяпер жа Ён атрымаў найвыдатнейшае служэньне, паколькі Ён стаў Пасярэднікам лепшага Запавету, які ўзаконены на самых лепшых абяцаньнях.
Сьведчыць жа нам і Дух Сьвяты; а затым прадказана:
Вам жа кажу і астатнім, каторыя ў Тыатырах — усім, каторыя ня маюць гэтага вучэньня і каторыя, як кажуць, ня пазналі глыбінь шата́на, ня ўскладу на вас іншага цяжару,
І ў той (жа) момант адбыўся вялікі землятрус, і дзясятая частка места разбурылася, і было забіта землятрусам сем тысячаў чалавечых імёнаў, а астатнія былі зьняты жахам і аддалі хвалу Богу Нябёснаму.
І дадзена было ёй, каб яна апранулася ў віссон чысты і сьветлы; віссон жа ёсьць ўчынкі праведнасьці сьвятых.
Баязьлівым жа і няверным, і агідным, і забойцам, і блудадзеям, і чарадзеям, і ідаласлужкам, і ўсім ілгунам: доля іхная ў возеры, якое гарыць агнём і серкай. Гэта ёсьць сьмерць другая.
